تغییرات پوستی و ایجاد خال‌های در دوران بارداری در اثر افزایش سطح هورمون استروژن و پروژسترون ایجاد می‌شود.

به گزارش ادراک خبر، خال، حاصل تقسیم سلولی ملانوسیت ‎ها یا سلول‌ های رنگدانه ‌ای زیر پوست است که بیشتر شدنشان، رنگ قسمت کوچکی از پوست را تغییر می ‌دهد. پس طبیعی است که هر تغییری در سبک زندگی یا بیولوژی بدنی، روی سلول‌ها و در نتیجه روی پوست اثر بگذارد و باعث ایجاد خال شود.

خیلی از خانم‌ها در طول ماه‌های بارداری‌شان خال‎هایی روی بدنشان پیدا می‎کنند که قبل از این وجود نداشته. پوست شما در بارداری دگرگون می ‌شود مگر می‌شود هورمون‌هایتان روز به روز تغییر کنند و آثارش روی پوست دیده نشود؟

هفتاد درصد خانم‌های باردار (به ویژه در نیمه دوم بارداری) تیرگی پوست را تجربه می‎‌کنند که «ماسک بارداری» نام دارد.

ترشخ غدد چربی هم در این دوران به شدت زیاد می‌شود پس ممکن است روی پوستتان بیشتر از همیشه آکنه ببینید.

غذاهای خیلی چرب را از رژیمتان حذف کنید و زیاد آب بنوشید.

اگر مراقب پوستتان باشید و از شوینده‌های ملایم استفاده کنید، جایی برای نگرانی نیست.

آنژیوم عنکبوتی از خال ‎‌های شایع در بارداری آنژیم یا خال عنکبوتی، همان خال قرمز است که در بارداری روی بدن خانم‌ها دیده می‌شود. این خال قرمز روشن تا تیره است و ممکن است در اطرافش عروق خونی را ببینید که به صورت شعاعی بیرون زده‌اند.

خال قرمز حاصل تقسیم مویرگ‌های سطحی پوست است که وقتی زیاد تقسیم می‌شوند، تجمع خون آن قسمت پوست را قرمز می‌کند. خال قرمز یا آنژیوم عنکبوتی بارداری را ممکن است روی صورت، گردن یا قفسه سینه خودتان ببینید اما نگران نباشید، این آنژیوم‎ها فقط تا سه ماه بعد از زایمان باقی می‎ مانند.

خال ‎‌های بدنتان را در بارداری کنترل کنید خال‌هایی که با شما به دنیا آمده‌اند، حاصل تقسیم ملانوسیت هستند و در زمان بلوغ شما ثابت می‎ شوند. البته بعد از بلوغ بیشتر افراد خال‌هایشان را با کمرنگ شدن تدریجی از دست می‌دهند.

بد نیست بدانید که در دوران بارداری، تحت تاثیر هورمون‌ها نه تنها خال جدید در بدن ظاهر می‎‌شود بلکه ممکن است خال‎های قبلی هم رشد کنند و بزرگ‎تر شوند.

یکی از موضوعاتی که باید حتما بدانید این است که بزرگ شدن خال، نشانه تقسیم‌های بیش از حد سلولی است و در سرطان هم سلول‌ها بیش از اندازه بزرگ می‎‌شوند پس اگر خال شما قبل از بارداری بزرگ شده، حتما به پزشک مراجعه کنید.

تیرگی پوست یا پستان‌ها در بارداری شایع است و به دلایل مشابه، خال‌ها هم ممکن است تیره‌تر شوند یا تغییر رنگ بدهند. بعد از اتمام بارداری، تمام خال‌های بدن شما باید به حالت عادی برگردند.

افزایش استروژن خال‎ های گوشتی ایجاد می ‌کند بعضی از خانم‌های باردار روی صورت یا گردنشان در طول ماه‌های بارداری خال‌های گوشتی قهوه‌ای می‌بینند. این خال‌ها به دلیل افزایش سطح هورمون استروژن ایجاد می‌شوند و اصلا نگران‌کننده نیستند.

گاهی هم خال‎های عادی روی بدن، به دلیل افزایش همین هورمون گوشتی می‌شود. به محض زایمان، تمام این تغییرات به حالت اولیه برمی‎گردند. بیشتر اوقات، خال‎ها و زائده‌های گوشتی در مناطقی از پوست به وجود می‌آیند که چین خورده یا تا می‎ شوند، مناطقی مثل زیر بغل، گردن یا کشاله ران و شکم. بهتر است در طول بارداری به این خال‏‎ها دست نزنید اما اگر روی صورت هستند و ظاهرشان خیلی اذیتتان می‌کند، حتما برای برداشتنشان به پزشک متخصص رجوع کنید.

دلایل بروز خال های گوشتی و یا منگوله های پوستی این امکان وجود دارد با گیرکردن خوشه‌های کلاژن و رگ‌های خونی در تکه‌ای ضخیم‌تر از پوست، موجب شکل‌گیری این زائده شوند.

از آنجایی‌که این زائده‌ها اغلب در بخش‌هایی از پوست که چروک هستند، دیده می‌شوند؛ بنابراین احتمالاً دلایل ایجاد آن تماس و سایش پوست است. به نظر می‌رسد برخی از افراد به‌صورت ارثی، مستعد تشکیل خال‌های گوشتی هستند. دوران بارداری، افرادی که دچار اضافه‌وزن هستند و مبتلایان به دیابت بیشتر در معرض این عارضه قرار می‌گیرند خال‌‌های گوشتی در کدام نواحی از بدن به وجود می‌آیند؟

اغلب خال‌های گوشتی در نواحی زیر نمایان می‌شوند:

• زیر بغل

• روی صورت

• کشاله ران

• پلک‌ها

• گردن

• روی گردن (خال‌های ریز گوشتی)

• زیر سینه‌ها

• بالای قفسه سینه

گاهی اوقات افراد دارای خال‌های گوشتی هستند، اما هیچ‌وقت متوجه آن‌ها نمی‌شوند. در برخی از مواقع خال‌های گوشتی هیچ‌گونه دردی ندارند و به‌صورت خودبه‌خود از بین می‌روند. این امکان وجود دارد خال‌هایی که از نظر اندازه بسیار بزرگ هستند در اثر فشار بترکند و از بین بروند.

ممکن است ظاهر خال‌های گوشتی دارای سطحی صاف یا غیرعادی باشند. معمولاً این نوع زائده‌های پوستی روی ساقه یا پایه‌های گوشتی تشکیل می‌شوند. معمولاً رنگ این نوع خال‌ها، قهوه‌ای کم‌رنگ یا گوشتی رنگ هستند. این زائده‌های پوستی در ابتدا دارای سطحی صاف و کوچک هستند که مشابه برجستگی سوزن ته‌گردند.

ممکن است خال‌ها در همین اندازه کوچک باقی بمانند، اما امکان رشد آن‌ها نیز وجود دارد. قطر آن‌ها بین ۲ تا یک سانتی‌متر بوده و در برخی از موارد به ۵ سانتی‌متر نیز می‌رسد. دلایل شایع ایجاد خال‌های گوشتی افزایش سن رشد سلول‌های بدن با افزایش سن کاهش‌یافته و سرانجام متوقف می‌شود.

اغلب خال‌های گوشتی با افزایش سن تعداد و حجم آن‌ها بیشتر می‌شود. تا به امروزه هیچ‌گونه ارتباطی بین خال گوشتی و کهولت سن پیدا نکرده‌‌اند. اغلب خال‌های گوشتی بی‌خطر هستند. اشعه ماورای بنفش اشعه ماورای بنفش در اغلب مواقع در فصل تابستان به سطح بدن می‌رسند. در این صورت با تابش اشعه ماورای بنفش خال‌ها پررنگ‌تر می‌شوند.

در برخی از مواقع امکان ایجاد این‌گونه خال‌ها در سطح پوست به‌دلیل اشعه ماورای بنفش وجود دارد. براساس مطالعات انجام شده در فصل سرد، به‌دلیل کاهش میزان اشعه ماورای بنفش در نور آفتاب، رنگ خال‌ها کم و کاهش پیدا می‌کنند. با افزایش این اشعه به سطح زمین، جهش‌های قابل‌توجهی در سلول‌های پوست تشکیل می‌شود و همین مورد توانایی ایجاد جهش سلولی و در نهایت به‌وجودآمدن خال‌های گوشتی را دارد.

بیماری امروزه بیماری‌های کمی شناخته شده هستند که جزء عوارض ایجاد این نوع زائده‌های گوشتی باشند. از دلایل ایجاد اسکین تگ‌ها می‌توان به وجود بیماری‌های ژنتیکی خاصی اشاره کرد. بیماری دیسپلاستیک یک نوع خال گوشتی است که افراد، مبتلا با این زائده متولد می‌شوند. این نوع خال‌ها اغلب در افراد چاق و مبتلا به دیابت مشاهده می‌شوند.

علل ژنتیکی یکی از مهم‌ترین عواملی که نقش مهمی در رشد خال‌‌های گوشتی دارد، ژنتیک است. اغلب افراد در هنگام متولد شدن هیچ‌گونه زائده گوشتی ندارند، اما در طول زندگی این نوع خال‌ها در پوست آن‌ها نمایان می‌شود. براساس مطالعات انجام شده، اگر پدر و مادر و یا یکی از آن‌ها خال‌های گوشتی بزرگ روی پوست خود داشته باشند، احتمالاً به این نوع زائده‌های گوشتی دچار می‌شوند.

چند نوع خال گوشتی وجود دارد؟

به‌طورکلی خال‌های گوشتی دارای دو نوع هستند: خال‌های گوشتی مادرزادی این نوع خال‌ها از زمان تولد روی پوست وجود دارند. درصد ایجاد این خال‌ها در افراد حدود ۱ درصد است و امکان دارد به ملانوما تبدیل شوند.

خال‌های گوشتی دیسپلازی این نوع زائده گوشتی به خال‌هایی می‌گویند که از نظر شکل غیرعادی بوده‌اند و بزرگ‌تر از حد متوسط هستند. این خال‌ها دارای رنگ‌های مختلفی هستند. در برخی موارد ممکن است رنگ وسط این نوع خال، قهوه‌ای تیره و لبه‌های آن روشن‌تر باشد. درمان خال گوشتی معمولاً خال‌های گوشتی هیچ‌گونه ضرری ندارند و اغلب برای برداشتن آن‌ها به‌دلیل زیبایی ظاهری انجام می‌گیرند.

معمولاً خال‌های گوشتی بزرگ به‌ویژه آن‌هایی که در برابر ساییدگی با عواملی مانند لباس و زیورآلات قرار می‌گیرند، به‌خاطر تحریک و ساییده شدن از بین می‌روند. نکته قابل‌توجه این است که برداشتن زائده‌های گوشتی بزرگ از روی پوست صورت و یا زیر بغل امکان اصلاح را ساده‌تر می‌کند.

در ادامه قصد داریم به روش‌های درمان این زائده گوشتی اشاره کنیم: جراحی به‌طورکلی ۳ روش برای جراحی وجود دارد:

• تراشیدن و برداشتن

• بیوپسی پانچ

• و عمل جراحی تراشیدن و برداشتن برای خال‌هایی استفاده می‌شود که روی پوست رشد کرده‌اند.

در این متد، پزشک بی‌حسی موضعی را در اطراف نواحی خال اعمال کرده و برای برداشتن آن از یک چاقو کوچک و تیز استفاده می‌‎کند. در این صورت سطح خال را می‌برد تا پوست اطراف آن فرسوده شود.

معمولاً از تکنیک بیوپسی پانچ برای خال پوستی کوچک به‌کار گرفته می‌شود. در این روش از یک دستگاه خاص برای پانچ کردن یک‌تکه از پوست استفاده می‌شود. عمل جراحی معمولاً برای خال‌هایی که بدخیم هستند استفاده می‌شود. در این صورت تنها با جراحی خال به‌صورت کامل از بین می رود.

برداشتن خال از طریق لیزر

برای برداشتن خال‌های کوچک می‌توانید از لیزردرمانی استفاده نمایید. یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای ازبین‌بردن و تجزیه خال استفاده از انرژی نور لیزر است. استفاده از لیزر برای برداشتن خال صورت، موجب بسته‌شدن عروق خونی و بخار شدن بافت می‌شود. در این صورت نیازی به برش پوست و بخیه کردن نیست.

در هنگام استفاده از این متد برای برداشتن خال، اسکار کمی ایجاد می‌شود. برخی از افراد در هنگام استفاده از لیزر احساس سوزن‌سوزن شدن دارند. بعد از لیزردرمانی در محل موردنظر زخم ایجاد می‌شود. این نوع زخم‌ها معمولاً بعد از ۲ هفته بهبود می‌یابند. به‌طورکلی این امکان وجود دارد که به‌مرورزمان در محل زخم قرمزی جزئی ایجاد گردد. معمولاً این قرمزی پوست خودبه‌خود از بین می‌رود.

کرایوتراپی برای برداشتن خال‌های گوشتی

می‌توانید از کرایوتراپی استفاده نمایید. در این روش برای فریز کردن خال از اکسید نیتروژن استفاده می‌شود. استفاده از این روش هیچ‌گونه دردی ندارد و نیازی به بی‌هوشی نیست. این روش هزینه چندانی ندارد، اما اثرگذاری آن کم است و امکان دارد موجب ایجاد عوارض جانبی بسیار زیادی نظیر تحریک و تاول شود.

بستن رگ در این صورت با بستن رگ، جریان خونی که به این زائده گوشتی می‌رسد مختل می‌شود. سوزاندن خال گوشتی از طریق دستگاه الکترولیز سوزانده می‌شود.

مراقبت‌های بعد از عمل بعد از عمل برداشتن خال‌های گوشتی شما، باید اقداماتی برای روند بهبود آن انجام دهید که شامل موارد زیر هستند:

• شست‌وشوی روزانه محل زخم با آب و پراکسید هیدروژن رقیق

• استفاده از کرم‌های آنتی‌بیوتیک و تمیز نگه‌داشتن بانداژ (برای بهبود سریع زخم‌ها روی آن‌ها کرم آنتی‌بیوتیک بمالید و آن را بسته نگه‌دارید)

• استفاده از ویتامین E برای بهبود زخم (بهتر است تا بهبود کامل زخم صبر کنید. در صورت استفاده سریع از ویتامین E، پروسه درمان کاهش یافته و موجب بدتر شدن زخم می‌شود) معمولاً خال‌های گوشتی بی‌خطر هستند و در اثر عوامل مختلفی ایجاد می‌شوند. این نوع خال‌ها می‌توانند در نواحی مختلفی از بدن ظاهر شوند.