پرسپولیس در تکرار عنوان قهرمانی ناکام بوده و طبیعی است که این شکست متوجه همه اعضای باشگاه باشد. با این حال برای بعضیها، ناکامی مورد نظر دونبش و موکد بوده است. از آن جمله باید به رامین رضاییان اشاره کرد؛ مدافع راست سرشناسی که بین ۲ نیمفصل ضمن فسخ قراردادش با الدوحیل قطر به پرسپولیس پیوست تا شریک شادیهای بهترین نسل این تیم باشد، اما حضورش با قهرمانی زودرس رقیب سنتی همراه شد!
رامین رضاییان یک طلسم عجیب در پرسپولیس دارد که گویا قسمت نیست بشکند. با اینکه در ذهن بسیاری از هواداران، او بهعنوان یکی از عناصر دیرپا و کلیدی سرخپوشان جاافتاده، اما حقیقت آن است که رضاییان حتی یک عکس هم با انبوه جامهای دروشده در این سالیان نداشته است. بهترین دوران رامین در پرسپولیس، مقارن با بهترین فصل پرسپولیس برانکو بود؛ لیگ پانزدهم که این تیم با وجود همه شایستگیهایش موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد. ابتدای لیگ شانزدهم رضاییان آن داستان غریب کوچ به ترکیه را پیش آورد و حسابی به باشگاه ضرر زد، مخصوصا که مهدی طارمی را هم با خودش برده بود. او بعد از چند هفته برگشت، برانکو پس از مدتها با اکراه بازیاش داد و پس از نخستین خطا، دوباره عذرش را خواست. مربی کروات حتی اجازه نداد رضاییان در جشن قهرمانی سرخها حاضر شود. حالا هم که بازگشت رضاییان با قطع نوار قهرمانیهای سرخپوشان همراه شده است.
دیگر هدف رضاییان از بازگشت به پرسپولیس اما تحتتأثیر قراردادن دراگان اسکوچیچ و آزمودن بختش برای بازگشت به تیم ملی در سال جامجهانی بود. اینکه رامین در این مدت خوب بازی کرده یا نه، یک بحث دیگر است. خیلیها عقیده دارند او در فاز هجومی بازیکن مؤثری بود و سانترهای خطرناک و پاس گلهای خوبش هم این مسئله را تأیید میکند، اما مشکلات دفاعی او پابرجا باقی مانده؛ همان نکتهای که اسکوچیچ هم قبلا گفته بود. هر چه هست با این سطح کیفی و مخصوصا با توجه به اینکه پرسپولیس هم قهرمان نشده، بعید است فشاری روی مربی کروات برای بازگرداندن این بازیکن به تیم ملی وجود داشته باشد.