در شرایط کنونی حرکت مسئولان داخل کشور باید هماهنگ با سیاست خارجی کشور بوده و توجه اصلی به سوی جنایات رژیم صهیونیستی معطوف باشد و از سوژه آفرینی در داخل پرهیز شود چرا که دشمنان با ابزارهای تبلیغاتی شان مترصدند تا با کمترین رخدادها و سوء عملکردها اذهان جهانیان را به سوی جمهوری اسلامی ایران بچرخانند.
تجمع گسترده تانک ها و ادوات نظامی رژیم صهیونیستی در نزدیکی رفح، حاکی از حمله قریب الوقوع این رژیم سفاک و خونخوار به مردم مظلوم غزه است.
بیش از ۷ ماه از تجاوز رژیم صهیونیستی به پهنه کوچک غزه می گذرد و حدود چهل هزار نفر از کودکان و زنان و مردم بی پناه غزه در مظلومانه ترین صحنه ها به شهادت رسیدند و حدود هشتاد هزار نفر هم زخمی و مجروح و نقص عضو شده اند و بخش اعظم غزه هم با بمبارانهای وسیع به اندازه حجم چندین بمب اتمی طوری تخریب شده است که بر اذعان کارشناسان سازمان ملل بیش از ۱۴ سال آوار برداری آنها بطول می انجامد.
در این مدت تنها نقطه ای که تقریباً مصون مانده و بیش از ۵/۱ میلیون آواره فلسطینی را در خود جای داده شهر مرزی رفح است و در محاصره غذایی و دارویی هم هستند و بسیاری از قحطی آب و مواد غذایی خبر می دهند که اگر این وضعیت همچنان ادامه یابد با فاجعه بزرگ انسانی در این شهر روبرو هستیم و لیکن رژیم صهیونیستی ظاهراً تعجیل در نسل کشی مردم باقیمانده غزه دارد و با تجهیزات سنگین نظامی در حال آماده سازی برای حمله ور شدن به رفح با این تراکم جمعیت عظیم است که حتی کوچه ها و خیابانهایش هم محل چادر آوارگان است و هرگونه حمله ای هزاران نفر را به کشتن می دهد.
متأسفانه در چنین شرایطی کشورهای عربی و همسایگان اسرائیل نه تنها کمکی به ملت مظلوم غزه نمی کنند حتی بی شرمانه در رهگیری موشک ها و پهبادهای ایرانی به سوی اسرائیل با آمریکا و انگلیس و فرانسه سعی در ساقط کردن آنها داشتند گرچه عملیات غرور آفرین دلاور مردان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران دلهای ملت های مسلمان و مخصوصاً مردم فلسطین در کرانه باختری و غزه را شاد کرد و درس بزرگی را به صهیونیستها و حامیانش داد.
عدم اجرای مصوبه شورای امنیت سازمان ملل برای آتش بس در غزه بیش از پیش بی اعتباری این نهاد بین المللی را ثابت کرد و نشان داد که آمریکا و اسرائیل تابع شورای امنیت هم نیستند و تنها اهرمی که برای متوقف کردن جنگ غزه باقی می ماند، همین اعتراضات و مخالفت های میلیونی و گسترده مردمی در سرتاسر دنیا و مخصوصاً کشورهای غربی است.
خوشبختانه خیزش عجیبی تمامی دانشگاههای آمریکا و بعضی کشورهای اروپایی را در بر گرفته و هزاران دانشجوی دختر و پسر به همراه استادانشان به تحصن ها و تجمع هایی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و غزه پرداخته و علیرغم خشونت شدید پلیس و ضرب و شتم دانشجویان و دستگیری آنها همچنان برخواسته خود که توقف نسل کشی مردم غزه و فلسطین است تأکید دارند و لیکن مسئولان آمریکایی و بعضی دول اروپایی که سرسپرده صهیونیستهای وحشی هستند، دانشجویان را به یهودی ستیزی متهم می کنند! معلوم نیست چند هزار نفر دیگر از مردم غزه کشته شوند تا شاید مسئولان آمریکایی به نسل کشی مردم فلسطین اعتراف کنند!
عجیب است که مسئولان آمریکایی حاضرند در دفاع از صهیونیستها دانشجویان نخبه شان را هم بکشند چرا که در بام این دانشگاهها تیربار و تک تیرانداز مستقر کرده اند یعنی در حقیقت این صهیونیستها هستند که مسئولان آمریکایی را در چنگ خود دارند و مسئولان آمریکا حاضرند حتی ملت خود را هم فدای اسرائیل کنند!
در چنین شرایطی وظیفه کشورها و ملت های اسلامی بسیار سنگین است و دولت و ملت ایران هم همیشه در دفاع از ملت مظلوم فلسطین آمادگی خود را عملاً ابزار کرده است و عملیات «وعده صادق» نیز جلوه ای از همین حمایت بود. در این وضعیت، حرکت مسئولان داخل کشور باید هماهنگ با سیاست خارجی کشور بوده و توجه اصلی به سوی جنایات رژیم صهیونیستی، معطوف باشد و از سوژه آفرینی در داخل پرهیز شود چرا که دشمنان با ابزارهای تبلیغاتی شان مترصدند تا با کمترین رخدادها و سوء عملکردها اذهان جهانیان را به سوی جمهوری اسلامی ایران بچرخانند.
مرتضی نجفی قدسی