به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، امسال نمایشگاه صنعت لوازم خانگی با تدبیر قابل تأمل مسئولین به جای آبان در مردادماه برگزار شد که همین امر نخستین انتقاد شرکت کنندگان و بازدید کنندگان را به همراه داشت، اما در نهایت هیچ پاسخ قانع کننده‌ای نسبت به این موضوع مطرح نشد و این تغییر زمان حتی باعث ریزش بازدید کنندگان و شرکت کنندگان در این نمایشگاه هم شد.

شعار این نمایشگاه را «برای مردم و برای ایران» عنوان کردند و قرار شد در این دوره لوازم خانگی کوچک و بزرگ، سرمایشی و گرمایشی، قطعات، تولیدات و تجهیزات با بهره مندی از آخرین دستاوردهای دانش بنیان عرضه شوند.

هدف از برگزاری این نمایشگاه عرضه توانمندهای داخلی در تولید لوازم خانگی، تنوع کالاها، استفاده از ظرفیت شرکت های دانش بنیان در تولید کالاها و توسعه و تقویت روابط با کشورهای همسایه و هدف برای صادرات و ارزآوری اعلام شد.

 اما در نگاهی کلی به نمایشگاه باید گفت خبری از این تحقق اهداف نبود و به نوعی فضا برای کالاهای بی نام نشان OEM و چینی فراهم بود تا از بازار کشور استفاده کرده و نسبت به فروش محصولات خود اقدام کنند.

محصولات OEM واحدهایی هستند که به عنوان بخش تولید شناخته نمی‌شوند، اما می‌توانند در کنار بخش تولید حضور داشته باشند، با نام و نشان خود نفس بکشند و تامین بازار را بر عهده بگیرند. این گروه نه به عنوان واسط، بلکه با اسم و برند خود، برای کالایشان تبلیغ می‌کنند، مشتری پیدا می‌کنند و بازار را دست می‌گیرند آن هم بدون آن که خط تولیدی داشته باشند و یا سرمایه‌ای صرف نیروی انسانی کرده باشند.  البته  تا فروردین ماه سال ۱۴۰۰ قانونی در این زمینه وجود نداشت و از این تاریخ وزارت صمت دستورالعملی صادر و آن را قانون‌مند کرد.  

 علاوه بر داخل کشور تعدد و تنوع OEMها در چین هم فراوان است. کافی است حیطه کارتان را مشخص کنید و درخواست‌تان را به آنها بدهید، از صفر تا صد یک پروژه را می‌توانند انجام دهند. از طراحی تا اجرا و بسته بندی را می‌توان روی آنها حساب ویژه باز کرد. البته کیفیت‌های مختلفی هم دارند از پایین‌ترین تا بالاترین که به تناسب قیمت متفاوتی هم دارد.   

با وجود همه محسنات و امتیازاتی که OEMها دارند، اما یک جایی از این روند پایش می‌لنگد. آن هم دقیقا همان پایی است که بیشتر صنایع با آن درگیرند، خدمات پس از فروش.

به صورت کلی پاشنه آشیل هر صنعتی همین موضوع است. در حوزه لوازم خانگی، اگر برندی بخواهد مانا باشد و در طولانی مدت دوام بیاورد، باید بر روی خدمات پس از فروش تمرکز کند و این بعد از کار را تقویت کند.  

نکته دیگر آن که، OEMها واحدهایی هستند که نه تولید دارند و نه توان اشتغال‌زایی، به این جهت ارزش افزوده‌ای که تولیدکننده برای اقتصاد و صنعت می‌تواند داشته باشد را ندارد.

علاوه بر فعالیت پررنگ OEMها در نمایشگاه امسال نباید از حضور برندهای بی نام چینی که به صورت SKD وارد کشور شده‌اند غافل شد، حضور آنها به حدی ملموس بود که برخی از بازدید کنندگان لب به انتقاد گشوده و می‌گفتند به نمایشگاه چینی خوش آمدید.

در بخش تولیدکنندگان داخلی هم خبری از ارائه محصولات جدید نبود و بعضاً حتی تولیدکننده‌ای که در بخش کولر کار می‌کرد به لوازم خانگی بزرگ هم ورود پیدا کرده بود و یخچال و لباسشویی‌هایی را به نمایشگاه صنعت لوازم خانگی آورده بود که از لحاظ کیفیت در وضعیت مناسبی قرار نداشتند.

برخی دیگر هم بی توجه به رکن اصلی نمایشگاه که ارائه محصولات جدید و با کیفیت هست به پر کردن غرفه آنهم با محصولاتی که سراسر ایراد ظاهری دارند بسنده کرده بودند.

البته نباید زحمات برخی از تولیدکنندگان در ارائه محصولات با کیفیت در نمایشگاه صنعت لوازم خانگی نادیده گرفت اما در مجموع به نظر می‌رسد برای کمک به صنعت لوازم خانگی و بیان دغدغه های اصلی آن برگزاری نمایشگاه آنهم در زمان نامناسب چاره ساز نیست و مسئولین باید در شرایطی که این صنعت با چالش های زیادی روبه رو است ضمن تدوین یک سیاست گذاری مناسب فضا را برای تولید فراهم کنند نه اینکه بازار کشور را به دست محصولات بی کیفیت وارداتی داده و خبری از توسعه محصولات نباشد.

انتهای پیام/