به گزارش خبرورزشی، ۱۰ سال قبل دقیقاً در ۲۱ شهریور ۱۳۹۳ هنگامی که پرسپولیس شرایطی بحرانی داشت، حمید درخشان را به جای علی دایی بر مسند کار گذاشتند و همین مساله باعث وقوع اتفاقات بسیار عجیب و غریبی در آن مقطع شد. به بهانه سالگرد همین اتفاق سراغ حمید خان رفتیم و با سرمربی کنونی داماش در مورد پرسپولیس و تیم ملی همکلام شدیم.
شرایط داماش چطور است؟
کار را جلو می‌بریم. نیاز به زمان داریم ولی امیدواریم که تلاشمان با حاصل خوبی همراه شود.
تعدادی از پیشکسوتان پرسپولیس نسبت به دعوت نشدن به جشن این باشگاه که شانزدهم شهریور برگزار شد، ابراز ناراحتی می‌کردند. شما هم در این مراسم نبودید
من به این جشن دعوت شده بودم ولی به خاطر اینکه درگیر تمرینات و امور مربوط به داماش بودم، نتوانستم در آن حاضر شوم.
از هفته آینده استقلال و پرسپولیس وارد لیگ نخبگان آسیا خواهند شد. شرایط این دو تیم را چطور می‌بینید؟
باید حقیقت را به مردم بگوییم و با واقعیت کنار بیاییم. کار بسیار سخت است. حریفان آنها با تعداد زیادی از ستارگان گرانقیمت و امکاناتی که اصلاً قابل مقایسه با فوتبال ایران نیست، به میدان می‌آیند ولی شرایط استقلال و پرسپولیس را خودتان ملاحظه می‌کنید. ما حتی زمین مناسب برای برگزاری مسابقات آسیایی نداریم و همین نکته نشان می‌دهد که سطح تفاوت ما با حریفان آسیایی تا چه اندازه زیاد است.
در واقع اگر بخواهیم خیلی صریح صحبت کنیم، آیا باید این واقعیت را بپذیریم که استقلال و پرسپولیس در این فصل لیگ نخبگان نمی‌توانند مدعی قهرمانی باشند؟
قطعاً به عنوان یک ایرانی دلم می‌خواهد تمام نمایندگان کشورم موفق باشند اما بحث فنی با نگاه هواداری کاملاً تفاوت دارد. متاسفانه باید قبول کنیم که ما اصلاً به لحاظ امکانات و زیرساخت‌ها شرایط قهرمانی در لیگ نخبگان را نداریم. من به شما می‌گویم استقلال و پرسپولیس تا ۲۰ سال دیگر هم با این وضعیت نمی‌توانند قهرمان آسیا شوند. این موضوع ارتباطی به عدم توانایی ندارد. ما استعدادهای خیلی خوبی در فوتبال کشورمان داریم اما نباید تصور کنیم که صرفاً با استعداد و توانایی بازیکنان و مربیان می‌توانیم موفق شویم. چاره‌ای نداریم جز اینکه زیرساخت‌ها را درست کنیم، سطح امکانات را ارتقا ببخشیم و پول خوبی را البته در مسیر درست به فوتبال تزریق کنیم. شما شرایط العین امارات، النصر و الهلال عربستان را ببینید و آنها را با وضعیت استقلال و پرسپولیس مقایسه کنید تا واقعیت فوتبال ایران در عرصه باشگاهی دستتان بیاید.
در رابطه با امکانات صحبت کردید. یکی از نکاتی که در بازی ایران و قرقیزستان خیلی توی ذوق می‌زد، وضعیت زمین ورزشگاه فولادشهر بود.
دقیقاً نکته همین است. ما باید افراد متخصص را بیاوریم تا از امکاناتی که داریم به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. ما استادیوم داریم ولی آنها را خوب نگهداری نمی‌کنیم. واقعا پنجشنبه شب موقع بازی تیم ملی در اصفهان دلم برای امیر قلعه نویی سوخت. این بنده خدا چرا باید تاوان همه مشکلات تیم ملی را پس بدهد؟ چرا باید همه تقصیرها را گردن بازیکنان و کادر فنی بیندازیم؟ وقتی تیم ملی حتی برای تمرین کردن هم زمین مناسب ندارد ، چرا باید در ورزشگاه همه انتقادات متوجه آنها شود؟
برسیم به ۲۱ شهریور سال ۹۳. شما ۱۰ سال قبل در چنین تاریخی هنگامی که پرسپولیس شرایط بحرانی داشت، سرمربی این تیم شدید. اگر زمان به عقب برگردد دوباره حاضر هستید چنین کاری را انجام بدهید؟
نه. اگر به عقب برگردیم قطعاً این کار را نمی‌کنم چون حمایتم نکردند. پشت من را خالی کردند. یک عده مخصوصاً کاری می‌کردند تا من با پرسپولیس موفق نشوم. البته با همه این اتفاقات، در پاییز سال ۹۳ استقلال را شکست دادم. من جزو معدود سرمربیان تاریخ پرسپولیس هستم که هرگز در مقام سرمربی دربی را نباخته ام. همین علی علیپور که الان یکی از مهره‌های خوب فوتبال ما محسوب می‌شود را برای پرسپولیس به میدان می‌فرستادم ولی به من می‌گفتند این چه بازیکنی است که از او استفاده می‌کنی؟ البته من حلالشان کردم ولی می‌دانم که پیش خود هنوز عذاب وجدان دارند.
در این مورد بعداً با شما تماس هم گرفتند تا دلجویی کنند؟
اسمشان را نمی‌آورم اما زنگ زدند و گفتند حمید خان ما را حلال کن! خدا شاهد است که با وجود سختی‌های فراوان، در آن مقطع حلالشان کردم. پرسپولیس را نهم جدول تحویل من داده بودند اما من دربی را برایشان بردم و در لیگ قهرمانان آسیا هم با ۹ امتیاز تیم را تحویل آقای برانکو دادم.
و نکته آخر در مورد بحث اجرایی لیگ نخبگان. گروهی از پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس همواره طی سالیان اخیر به این مسئله گلایه می‌کنند که چرا در بازی‌های بین المللی این دو تیم یک بخشی را به عنوان جایگاه مخصوص برایشان در نظر نمی‌گیرند تا بیایند و بازی‌های آسیایی تیم محبوب خود را تماشا کنند؟
آقا به خدا راست می‌گویند. بندگان خدا حق دارند. همه جای دنیا به پیشکسوتان ارزش می‌دهند و برایشان جایگاه تعریف می‌کنند ولی در ایران…من بالغ بر ۳۰ سال قبل در قطر بازی کرده‌ام ولی همین دو سال پیش که جام جهانی آنجا برگزار می‌شد، تماس گرفتند و گفتند اگر می‌خواهی بازی‌های جام جهانی را تماشا کنی جدا از مسابقات تیم ملی ایران، ۳ بازی دیگر را هم خودت انتخاب کن تا برای شما بلیت صادر کنیم. حتی بلیت هواپیما و هتل را هم گرفته بودند. برایم در هتل شرایتون دوحه اتاق رزرو کرده بودند اما اینجا چه؟ مگر من بازیکن تیم ملی فوتبال این مملکت نبودم؟ مگر من از کسی پولی خواستم؟ حتی شنیدم در سنوات گذشته گاهی اوقات بلیت های جام جهانی که سهمیه بازیکنان بوده است نیز در بازار آزاد به فروش رفته است!
