آبله میمون اولین بار در انگلستان، پرتغال، اسپانیا و سایر نقاط اروپا در اوایل ماه می دیده شد. روز جمعه، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده شش نفر را در ایالات متحده برای ابتلای احتمالی به این بیماری تحت نظر داشت. آنها در اوایل ماه می در پروازی از نیجریه به بریتانیا در نزدیکی یک مسافر آلوده […]
آبله میمون اولین بار در انگلستان، پرتغال، اسپانیا و سایر نقاط اروپا در اوایل ماه می دیده شد. روز جمعه، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده شش نفر را در ایالات متحده برای ابتلای احتمالی به این بیماری تحت نظر داشت. آنها در اوایل ماه می در پروازی از نیجریه به بریتانیا در نزدیکی یک مسافر آلوده نشسته بودند.
علیرغم همه عفونت‌های اخیر در مناطقی که ویروس غیرمعمول است، و نگرانی‌های جدید مبنی بر گسترش بیماری از طریق تماس جنسی، کارشناسان بهداشت نسبت به واکنش بیش از حد هشدار می‌دهند. برخلاف بیماری‌های نوظهور مانند کووید ۱۹، آبله میمون به خوبی شناخته شده است و درمان‌های مؤثری در دسترس است.
این بیماری با تب، تورم غدد لنفاوی و سایر علائم شبیه آنفلوانزا شروع می‌شود و به دنبال آن دانه‌هایی روی صورت ظاهر می‌شود که به نواحی دیگر از جمله اندام تناسلی، دست‌ها و پاها گسترش می‌یابد. علائم آن مشابه علائم آبله، اما خفیف‌تر است.
آبله میمون عمدتاً از حیوانات به انسان منتقل می‌شود و کمتر از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود، زیرا گسترش آن، به تماس نزدیک با مایعات بدن نیاز است.
به گفته محققان: «هرکسی که دچار بثورات یا ضایعه غیرمعمول پوستی است و فاکتورهای پرخطر را دارد یا با کسی که دارای چنین علائمی است رابطه جنسی داشته، باید فوراً تحت مراقبت قرار گیرد.»
بسیاری از موارد جدیدتر در سراسر جهان در میان مردان همجنس گرا و دوجنسیتی رخ داده است.
به گفته محققان، «به نظر می‌رسد که ممکن است یک عامل انتقال جنسی در شیوع فعلی این بیماری وجود داشته باشد، که در شیوع‌های قبلی وجود نداشته است. از اینرو مردان همجنس‌گرا یا دوجنس‌گرا ممکن است در طول شیوع فعلی در معرض خطر ویژه‌ای قرار بگیرند.»
در آفریقا، بین ۱ تا ۱۵ درصد افراد مبتلا به آبله میمون در اثر این ویروس جان خود را از دست می‌دهند. بیماری شدید و مرگ در میان کودکان، بزرگسالان جوان و افراد دارای نقص ایمنی بیشتر است.
این ویروس اولین بار در سال ۱۹۵۸ زمانی که دو شیوع بیماری شبیه آبله در میمون‌ها رخ داد، کشف شد. اولین مورد انسانی شناخته شده در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو رخ داد و از آن زمان در سایر کشورهای آفریقای مرکزی و غربی در انسان گزارش شده است.
به نظر می‌رسد این شیوع با گونه آبله میمون در غرب آفریقا مرتبط باشد، و نسبت به سویه آفریقای مرکزی علائم خفیف‌تری ایجاد می‌کند.
خوشبختانه واکسن آبله می‌تواند از مردم در برابر آبله میمون محافظت کند.
خبر خوب این است که شیوع آبله میمون نادر و معمولاً کوتاه مدت است.
به عنوان مثال، شیوع این بیماری در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده، به سرعت از طریق آزمایش‌های گسترده، واکسن و درمان‌های آبله، و راهنمایی برای بیماران، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، دامپزشکان و سایر حامیان حیوانات مهار شد.
منبع: مدیسن نت
