محققان دانشگاه ملی استرالیا (ANU) توضیحی برای سیگنال پرتو گامای مرموزی یافتهاند که از مرکز کهکشان میآید. مدتها ادعا میشد که این سیگنال نشانهای از ماده تاریک است. به گزارش scitechdaily، پروفسور رولند کراکر، یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید،سیگنال پرتو گامای مرموز از مرکز کهکشان ممکن است نوع خاصی از ستاره نوترونی در حال […]
محققان دانشگاه ملی استرالیا (ANU) توضیحی برای سیگنال پرتو گامای مرموزی یافتهاند که از مرکز کهکشان میآید. مدتها ادعا میشد که این سیگنال نشانهای از ماده تاریک است.
به گزارش scitechdaily، پروفسور رولند کراکر، یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید،سیگنال پرتو گامای مرموز از مرکز کهکشان ممکن است نوع خاصی از ستاره نوترونی در حال چرخش سریع و بقایای برخی از ستارههای متراکم باشد. با توجه به تصویر ارسالی، در مرکز کهکشانی غلظت غیرمنتظرهای از پرتوهای گاما وجود دارد که مدتهاست اخترشناسان را متحیر کرده است.
به گفته پروفسور کاکر، سرعت چرخش سیگنال پرتو گاما یا ستارههای نوترونی بر اساس تپ اخترهای میلی ثانیهای است. دانشمندان قبلاً تشعشعات پرتو گاما را از تپ اخترهای منفرد میلی ثانیهای در همسایگی منظومه شمسی شناسایی کرده بودند، بنابراین میدانند که این اجرام پرتوهای گاما ساطع میکنند. این کشف ممکن است به این معنی باشد که دانشمندان باید دوباره فکر کنند که کجا به دنبال سرنخهایی در مورد ماده تاریک باشند.
به گفته پروفسور کراکر، ماهیت ماده تاریک کاملاً ناشناخته است، بنابراین هر سرنخ بالقوه هیجان زیادی را به همراه دارد. اما نتایج آنها به منبع مهم دیگری از تولید پرتو گاما اشاره دارد.
به عنوان مثال، سیگنال پرتو گاما از آندرومدا، نزدیکترین کهکشان بزرگ بعد از کهکشان راه شیری، ممکن است ناشی از تپ اخترهای میلی ثانیهای تشکیل شده باشد. همچنین دانشجوی کارشناسی ارشد ANU Anuj Gautam این تحقیق را رهبری کرد و دانشمندانی از آکادمی نیروی دفاعی استرالیا، دانشگاه کانتربری و دانشگاه توکیو نیز در آن شرکت داشتند.
بیشتر بخوانید