هفتم مرداد برای باشگاه استقلال روزی فراموش‌نشدنی محسوب می‌شود. روزی شیرین و به‌یادماندنی که این تیم برای دومین و البته تا اینجای کار آخرین مرتبه عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را به دست آورد. افتخاری بسیار ارزشمند که در ایران فقط نصیب استقلال و پاس شده است. اگرچه ۳۱ سال از آخرین قهرمانی آسیایی استقلال می‌گذرد اما خاطره آن همچنان برای هواداران این تیم و کسانی که در آن فتح بزرگ نقش داشتند دلنواز و شیرین است.
داستان‌های عجیب
استقلال آخرین بار هفتم مرداد ۱۳۷۰ عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را به دست آورد. مسابقاتی که البته قرار بود زمستان سال ۶۹ به میزبانی امارات یا عربستان برگزار شود اما وقوع جنگ اول خلیج فارس باعث شد این بازی‌ها با چند ماه تأخیر و به میزبانی کشور بنگلادش انجام شود. استقلالی‌ها در حالی راهی این کشور پرجمعیت شدند که ناصر حجازی فقید چند سال قبل برای هدایت تیم محمدان بنگلادش انتخاب شده و اتفاقاً نتایج بسیار خوبی هم با آن تیم به دست آورده بود. از همان ابتدای کار کاملاً می‌شد حدس زد استقلال مدعی شماره یک کسب عنوان قهرمانی است اما دقیقاً از همان لحظه ورود این تیم دردسرها و کارشکنی‌ها هم شروع شد.
این چه طرز برخورد با قهرمان است؟
استقلالی‌ها هنگام ورود به فرودگاه داکا با برخورد سرد و نامناسب مقامات میزبان مواجه شدند و در همان جا این ذهنیت برای‌شان ایجاد شد که بنگلادشی‌ها با توجه به اینکه تیم محمدان هم در مسابقات حضور دارد و همگروه با استقلال است، می‌خواهند نماینده ایران را اذیت کنند. کاظم اولیایی که در آن مقطع مدیرعامل و سرپرست استقلال محسوب می‌شد وقتی چنین رفتاری را دید در فرودگاه شروع به اعتراض کرد و با صدای بلند به عوامل برگزاری مسابقات گفت: «ما آمده‌ایم تا با کاپ قهرمانی برگردیم این چه طرز برخورد با قهرمان است؟» استقلال بازی‌ها را با پیروزی مقابل نماینده کره‌شمالی و تایلند مقتدرانه آغاز کرد و پس از تساوی برابر محمدان بنگلادش راهی مرحله نیمه‌نهایی شد تا آنجا هم با دو گل پلیتاجایا اندونزی را شکست دهد و به فینال برسد و حالا دیگر همه چیز برای رسیدن به ستاره دوم آماده شده بود.
قهرمانی با گل‌های مرفاوی و حسن‌زاده
استقلال به فینال رسید و از آن طرف هم لیائونینگ چین خودش را تا مسابقه نهایی بالا کشید. هر دو تیم در حالی به مصاف یکدیگر رفتند که از وجود فت ملی‌پوش استفاده می‌کردند. بازی در نهایت با برتری ۲- یک استقلال تمام شد تا آبی‌پوشان ایرانی برای دومین مرتبه قهرمان آسیا شوند و دومین ستاره در آسمان آبی بدرخشد؛ قهرمانی‌ای که همه پاداش آن برای ستارگان آن زمان استقلال یک خط تلفن ثابت بود و بس! مجید نامجومطلق فنی‌ترین بازیکن جام لقب گرفت و صمد مرفاوی هم به طور مشترک با مهاجم چینی آقای گل مسابقات شد.
مرد ماندگار
فردا در حالی سی و یکمین سالگرد این پیروزی ارزشمند فرامی‌رسد که یکی از چهره‌های آن تیم با قهرمانی در بنگلادش به مرد ماندگار بدل شد. منصور پورحیدری فقید که در آن مسابقات سرمربی استقلال بود با قهرمانی آبی‌ها به تنها چهره تاریخ این باشگاه بدل شد که تحت عنوان بازیکن و سرمربی توانسته قهرمانی در آسیا را جشن بگیرد.
یاران سفرکرده
از میان تیمی که در آن مقطع قهرمان آسیا شد حالا بعضی‌ها مسافر ابدیت شده‌اند و از آسمان ما را نگاه می‌کنند. متأسفانه دیگر منصور پورحیدری در جمع ما نیست و ولادیمیر بونژاک مربی مجارستانی استقلال نیز سال‌هاست دار فانی را وداع گفته و در میان بازیکنان تیم هم امیر دولت‌آبادی و البته رضا احدی از جمع ما پر کشیده‌اند. به این نفرات باید ناصر حجازی عزیز را هم اضافه کرد که اگرچه در آن مقطع عضو تیم استقلال نبود ولی با توجه به برگزاری مسابقات در بنگلادش، بلافاصله پس از حذف تیم محمدان به عنوان یک رفیق کنار استقلالی‌ها بود و حتی گاهی اوقات منزلش را هم در اختیار کادر فنی قرار می‌داد تا برای تماشای فیلم بازی‌های قبلی و اتخاذ تدابیر تاکتیکی مناسب، از هیاهوی هتل فاصله بگیرند و در خانه ناصرخان جلسات فنی برگزار کنند.
این نکته را هم باید اشاره کرد که ناصر احمدپور و عباس عبدالملکی دو نفر از مطبوعاتی‌های قدیمی که سابقه سردبیری خبر ورزشی را نیز داشتند در آن مسابقات جزو خبرنگاران حاضر در بنگلادش بودند و حالا هر دوی این عزیزان هم از آسمان ما را نگاه می‌کنند. روح‌شان شاد و یادشان گرامی.
