فضانوردان به دلیل نبود هوا در فضا نمیتوانند با یکدیگر ارتباط گرفته و صحبت کنند، اما در تازهترین کشف دانشمندان آنها میتوانند هنگامی که در فضا شناور هستند کلاه خود را از سر برداشته و رایحههای مختلف را استشمام کنند. به گزارش سایتslashgear؛ فضانوردان هنگامی که پس از پیاده روی به فضاپیمایشان بازمیگردند و در […]
فضانوردان به دلیل نبود هوا در فضا نمیتوانند با یکدیگر ارتباط گرفته و صحبت کنند، اما در تازهترین کشف دانشمندان آنها میتوانند هنگامی که در فضا شناور هستند کلاه خود را از سر برداشته و رایحههای مختلف را استشمام کنند.
به گزارش سایتslashgear؛ فضانوردان هنگامی که پس از پیاده روی به فضاپیمایشان بازمیگردند و در بعضی اوقات کلاه ایمنی خود را ازسرشان برمیدارند، بوهای مختلفی از مواد که همچون بوی باربیکیو، فلز سوزانده شده، لنت ترمز، باروت، بوی جوشکاری، کلوچه و بادام سوخته که نامطبوع هستند؛ استشمام میکنند. در حالی که هنوز به طور قطع مشخص نیست که این عطر چه بویی میدهد و از کجا میآید، چند نظریه وجود دارد که به دانشمندان در حل معمای بو در فضا کمک میکند.
منشا رایحهها در فضا چیست؟
به عقیده منجمان هنگامی که یک ستاره از بین میرود، مجموعهای از ترکیبات بد بو به نام هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAH) آزاد میکند. لوئیس آلاماندولا، بنیانگذار آزمایشگاه مرکز تحقیقات ناسا، میگوید این PAHها برای همیشه در اطراف شناور هستند و در اطراف زمین یافت میشوند.
آکادمی علوم استرالیا میگوید در طول زمان فضانوردی در فضا، تک اتمهای اکسیژن اتمی روی همه چیز از پارچه واقعی لباس گرفته تا ابزار و تجهیزاتی که فضانوردان در آن زمان همراه خود داشتند، جمع میشود. ممکن است در حالی که قفل هوا را تحت فشار قرار میدهد، آن اتمهای اکسیژن اتمی با O۲ ترکیب میشوند تا ازن بسازند، و این چیزی است که فضانوردان احساس میکنند.
ناسا تمام این وضعیت بدبو را آنقدر جدی میگیرد که شیمیدان استیون پیرس را برای بازسازی این بو استخدام کرد تا فضانوردانی که برای ماموریتهای فضایی آینده آموزش میبینند از شگفتی بویایی مبهوت نشوند. او گفت که عطر فلزی ممکن است در واقع از یونها به هنگام ارتعاش آنها ناشی شود.
بیشتر بخوانید