به گزارش ادراک خبر به نقل از تسنیم؛ مطالعات جدیدی که توسط محققان انجام شده, نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ به دلیل تغییرات آب و هوایی، کمبود آب کشاورزی در بیش از ۸۰ درصد از زمینهای زراعی جهان افزایش پیدا خواهد کرد.دانشمندان برای بررسی نیازهای فعلی و آینده آب برای کشاورزی جهانی و پیشبینی اینکه آیا سطح […]
به گزارش ادراک خبر به نقل از تسنیم؛ مطالعات جدیدی که توسط محققان انجام شده, نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ به دلیل تغییرات آب و هوایی، کمبود آب کشاورزی در بیش از ۸۰ درصد از زمینهای زراعی جهان افزایش پیدا خواهد کرد.دانشمندان برای بررسی نیازهای فعلی و آینده آب برای کشاورزی جهانی و پیشبینی اینکه آیا سطح آب موجود در دنیا برای کشاورزی کافی است یا خیر، شاخص جدیدی را برای اندازهگیری و پیشبینی کمبود آب در دو منبع اصلی کشاورزی ایجاد کردند که این دو منبع, آبی که از بارش میآید (آب سبز ) و آب جاری در دریاچهها، رودخانهها یا آبهای زیرزمینی هستند (آب آبی).به گفته محققان, بر اساس دادههای این شاخص کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرفکننده منابع “آب آبی” و “آب سبز”، با چالشهای بیسابقهای مواجه است. در طول قرن گذشته، تقاضا برای آب در سراسر جهان دو برابر بیشتر از جمعیت انسان رشد کرده است که این عامل منجر به کمبود آب و تهدیدات عمده برای امنیت غذایی در همه قارهها شده است.به نقل از Earth, مقدار “آب سبز” موجود در زمین به دنبال تغییر دما و تغییر الگوهای بارندگی به دلیل گرم شدن کره زمین در حال کاهش است و کشاورزی نیز که روز به روز برای پاسخگویی به نیازهای جمعیت تشدید میشود به طور قابل توجهی به این کاهش منابع آبی کمک کرده است.دانشمندان پیشبینی میکنند که تغییرات در آب سبز کشاورزی ۱۶ درصد از زمینهای زراعی جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد که علاوه بر این مقدار با در نظر گرفتن اثرات آب آبی، محققان تخمین زدند که تا سال ۲۰۵۰ کمبود آب کشاورزی در جهان در ۸۴ درصد از زمینهای زراعی تشدید شود. دانشمندان میگویند این شاخص جدید و جامع میتواند به کشورها کمک کند تا تهدیدات و علل کمبود آب را بهتر ارزیابی کنند و استراتژیهایی برای کاهش تأثیر خشکسالیهای آینده ایجاد کنند.بر اساس این گزارش, مالچپاشی که تبخیر از خاک را کاهش میدهد, کشاورزی بدون خاکورزی که آب را به نفوذ به زمین تشویق میکند, کشاورزی کانتور که در آن کشاورزان به منظور جلوگیری از روان شدن آب و فرسایش خاک، خاک را در زمینهای شیبدار در ردیفهایی با ارتفاع یکسان میکشند و تنظیم در زمان کاشت به منظور هماهنگی بهتر رشد محصول با تغییرات الگوهای بارندگی برخی از اقداماتی هستند که میتواند حفاظت از آب کشاورزی را افزایش دهند.