به گزارش ادراک خبر، طبق گفته انجمن جراحی تروما آمریکا، تروما یکی از علت‌های اصلی مرگ در آمریکا برای افراد ۴۵ سال و کمتر بوده و عامل آن از دست رفتن خون است. ارین لاویک، استاد مهندسی شیمی، زیست پزشکی و محیط‌زیست در دانشگاه مریلند، بالتیمور، در حال توسعه یک روش درمانی مبتنی بر نانوذرات برای کمک به لخته شدن خون است.

لاویک در نشست ACS Fall ۲۰۲۳ روز۱۵ آگوست، گفت: «هیچ درمان مناسبی برای جلوگیری از خونریزی داخلی وجود ندارد.»

او و دانشجویانش در تلاش‌اند تا روشی ارائه کنند که در آن از نانوذرات پلی‌یورتان با زنجیره‌های جانبی پلی اتیلن گلیکول (PEG) استفاده شود.

لاویک چندین سال را صرف توسعه نانوذرات هموستاتیک ساخته شده از پلی استر تجزیه‌پذیر، پلی لاکتیک-کو-گلیکولیک اسید، با PEG کرده بود، اما زمانی که روی حیوانات آزمایش شد، این ذرات اغلب باعث پاسخ ایمنی شدند. در همین حال، آزمایشگاه او در حال توسعه نانوکپسول‌های پلی‌اورتان برای رساندن دارو به چشم افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، یکی از دلایل اصلی نابینایی بود.

آنها متوجه شدند که کپسول‌ها رگ‌های خونی آسیب دیده را می‌بندند. با این نتایج آنها تصمیم گرفتند تا با افزودن متوکسی-PEG یا کربوکسیل-PEG یا هر دو، این ساختارها را برای لخته شدن خون استفاده کنند.

محققان دریافتند که قطر این ذرات باید بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ نانومتر باشد که هر قدر کوچک‌تر باشد، می‌توانند انعقاد را کمتر کند و هر قدر بزرگتر باشد، آنها شروع به تجمع در رگ‌های خونی می‌کنند. یک سوال که آنها هنوز اطلاعات کافی برای پاسخ به آن ندارند این است که آیا این ذرات می‌توانند باعث لخته شدن بیش از حد شوند که در نتیجه می‌تواند کشنده نیز باشد.

آزمایشات روی حیوانات نشان داد که این نانوذرات در کاهش خونریزی بدون واکنش ایمنی موفق بودند. لاویک می‌گوید که آزمایش‌های بیشتر نتایج مثبتی را نشان می‌دهد که می‌تواند منجر به آزمایش‌های انسانی شود.