همیشه یک چیز اغوا کننده در مورد نانوربات وجود داشته است، مقیاس آنها به طرز غیرقابل تصوری کوچک است. آنها هزاران بار نازکتر از موی انسان هستند، میتوانند در داخل بدن حرکت و استخوان را ترمیم کنند یا یک بیماری را التیام بخشند. به گزارش ادراک خبر به نقل از wired، جدیدترین نانو رباتها میتوانند […]
همیشه یک چیز اغوا کننده در مورد نانوربات وجود داشته است، مقیاس آنها به طرز غیرقابل تصوری کوچک است. آنها هزاران بار نازکتر از موی انسان هستند، میتوانند در داخل بدن حرکت و استخوان را ترمیم کنند یا یک بیماری را التیام بخشند.
به گزارش ادراک خبر به نقل از wired، جدیدترین نانو رباتها میتوانند نقش آنتی باکتریال را برای درمان زخمهای موضعی داشته باشند. این نانورباتها میتوانند در اطراف زخم حرکت کرده و با از بین بردن باکتریها مانع بروز آسیب بیشتر به فرد شوند.
برای بیش از یک دهه، ساموئل سانچز، شیمیدان مؤسسه مهندسی زیستی کاتالونیا، در بارسلونا، نانورباتهایی را تصور میکند که میتوانند محمولههای مفیدی مانند داروهای سرطان یا آنتیبیوتیکها را از طریق مایعات چسبناک در بدن حمل کنند. او و تیم محقق این موسسه، نانورباتهای سیلیکا را با آنتیبیوتیکهای آزمایشی از جمله زهر زنبور برای درمان زخمهای عفونی روی موشها بارگذاری کردند. نانورباتها که روی زخم عفونی قرار داده شدند، از طریق پوست برای درمان کل محل زخم حرکت کردند.
ما مشاهده کردیم که کل زخم پوشیده میشود. سزار دِلا فوئنته، مهندس زیستی در دانشگاه پنسیلوانیا که پروژه را با سانچز رهبری میکرد، میگوید: «نانورباتها در واقع میتوانند اطراف زخم حرکت کنند و در حین حرکت، عفونت را از بین ببرند.
بنا به گفته این محققان، این رباتها با تسریع روند ترمیم زخم باعث میشوند که فرد زخمی آسیب کمتری را تجربه کند. این رباتها با استقرار در محل زخم، میتوانند به کاهش تعداد باکتریها آن هم در مقیاس ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابری کمک کنند.
در همین باره، داگلاس دال، رئیس انکولوژی اورولوژی در برینگهام، نانورباتها را «فناوری فوقالعاده» میداند. دال نیز معتقد است نانورباتها پتانسیل زیادی برای ایمن نگه داشتن ایمپلنتهای زانو، لگن و … دارند.