آتیلا پسیانی کارگردان، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون پس از تحمل دوره بیماری امروز- جمعه۱۴ مهرماه- در ۶۶ سالگی دارفانی را وداع گفت. آتیلا پسیانی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون متولد دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۶ و فرزند جمیله شیخی بود، وی فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود که بازی […]
آتیلا پسیانی کارگردان، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون پس از تحمل دوره بیماری امروز- جمعه۱۴ مهرماه- در ۶۶ سالگی دارفانی را وداع گفت.
آتیلا پسیانی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون متولد دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۶ و فرزند جمیله شیخی بود، وی فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود که بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ آغاز کرده و بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با فیلم عفریت، کاری از فرشید فلک‌نازی، تجربه کرد.
پسیانی از دهه ۶۰ به بعد حضور فعالی در عرصه تئاتر ایران داشته که شامل اجراهای جشنواره‌ای و آزاد می‌شود. وی با آثارش در چندین دوره جشنواره تئاتر فجر حضور داشته که از این میان می‌توان به جشنواره فجر سال ۱۳۷۰ اشاره کرد. پسیانی در این دوره «واقعه‌خوانی جهاز جادو» نوشته محمد چرمشیر را کارگردانی کرد و در کنار آثاری نظیر «سایه ماه» به کارگردانی انوشیروان ارجمند، «مرگ یزدگرد» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، دلدار به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و «مال‌کنون» به نویسندگی و کارگردانی مریم معترف و عزت‌الله مهرآوران به روی صحنه برد.
فیلم‌های «کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز»، «هیوا»، «شام آخر»، «فرزند صبح»، «پاداش سکوت»، «آتش بس»، «مجردها»، «کما»، «پل چوبی»، «زندگی خصوصی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «نگار»، «کارگر ساده نیازمندیم» و سریال‌های «محله برو بیا»، «محله بهداشت»، «اولین شب آرامش»، «زیر تیغ»، «پرده نشین»، «برف بی‌صدا می‌بارد» و تئاترهای «جنایت و مکافات» «باغ آلبالو» «مخمل آبی»، «پروفسور بوبوس»، «کالیگولا شاعر خشونت»، «قهوهٔ قجری»، «درد دل با سگ»، «رستخیز» از آثار زنده‌یاد پسیانی است.
پسیانی چندی پیش برای سفری شخصی، به فرانسه رفته بود که متاسفانه در پی نامساعد شدن شرایط جسمیش به دلیل عوارض بیماری سرطان مجبور شده بود در بیمارستانی در این کشور بستری شود.
سید مجید پوراحمدی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر به نمایندگی از محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، بلافاصله پس از کسب اطلاع از بستری شدن پسیانی در بیمارستان طی تماس با خانواده‌اش، ضمن اطلاع از آخرین وضعیت جسمانی او، پیگیر روند درمانی این هنرمند شد اما متاسفانه پسیانی ۱۴ مهرماه در فرانسه درگذشت.
او هنرمند بی‌حاشیه‌ای بود که به طور کل بر هنر و تخصص خودش متمرکز بود. او سال‌ها مصاحبه‌ای انجام نداد و همانند سایر هنرمندان که گمان می‌کنند شهرت به آن‌ها مجوز اظهار نظر در زمینه‌های مختلف را می‌دهد، در زمینه مسائل اجتماعی و سیاسی اظهار نظر خاصی نداشته است. او خود را وقف هنرش کرده بود و به جز تصویر و نمایش چیز دیگری را نمی‌دید. طبیعی است که از چنین پدری، فرزندی چون ستاره در سینما بدرخشد.
پسیانی از جمله هنرمندانی بوذ که کم کار شدنش و یا به عبارتی جای خالی‌اش در فضای تصویر و نمایش حس می‌شود.
از دست دادن چنین هنرمندی طبیعی است که عرصه هنر را سوگوار می‌کند. جامعه هنری از روزی که تصاویر ایشان با چهره شکسته و بیمارشان منتشر شد، نگران چنین روزی بود. نگران و امیدوار که آتیلای سینما این بیماری منحوس را شکست بدهد و ما دوباره در قاب تصویر و یا صحنه نمایش ببینیمش. اما افسوس که این فرهیخته را در دیار غربت از دست دادیم و باید با او وداع کنیم اما با خاطراتش،هرگز وداع نخواهیم کرد.
