این روزها خیلی بیشتر از پرونده فساد اعصاب فوتبال دوستان و علاقه‌مندان به خاطر موضع انفعالی مسئولان فدراسیون خرد شده است. مسئولانی که روی صندلی‌ها نشسته‌اند و حقوقش را می‌گیرند، به سفر می‌روند و حق ماموریت دارند، بر سفره فوتبال نشسته‌اند و صاحب شهرت می‌شوند، اما همین که صحبت از کار کردن می‌شود می‌گویند باید همه کمک کنند!
چطور می‌شود که وقتی یک عضو خانواده فوتبال از خود آقایان شاکی باشد و بخواهد به خارج از فوتبال پناه ببرد، چماق فیفا را برداشته و می‌گویند فوتبال مستقل است! در حالی که بالاترین مقام فوتبال جهان به خاطر فساد مالی از پشت میز کارش در سوئیس دستگیر شد و بزرگترین نام فوتبال جهان که رئیس بعدی فیفا بود، مادام العمر محروم شد! اما همین آقایان وقتی از نهادهای نظارتی و بالادستی به فوتبال ورود می‌کنند، به جای آن موضع از بالا و قدرت، خود را به خدمتگزاری زده و فرش قرمز زیر پای مقامات بازرس‌ها پهن و اعلام می‌کنند که برای انجام هر کمکی حاضرند!
در همین برنامه دوشنبه شب گذشته مجری بارها و بارها نمونه‌هایی از اتفاقات فوتبالی گفت که همه از آن مطلع هستیم، نمونه‌هایی که هنوز قوه قضاییه وارد آنها نشده اما ببینید که مسئول اجرایی فدراسیون چه جواب‌هایی می‌داد؛ “ما نمی‌دانیم، ما خبر نداریم، ما سند نداریم!”
چطور می‌شود که شما صاحب چنین مقامی باشید و از هیچ چیز خبر نداشته باشید؟ و چطور می‌شود که وقتی پای مقام‌های حکومتی وسط می‌آید، ناگهان همه امکانات خود را در اختیار آنها می‌گذارید؟ اگر چیزی نیست که در قبال آنها هم باید از زیر مجموعه خود دفاع می‌کردید، نه اینکه استعفای آنها را بپذیرید!
حقیقت این است که در این ماجرا خیلی از مسئولان فوتبال سعی در حفظ میز خود دارند و اصلاً دغدغه‌ای به نام مبارزه با فساد در وجودشان نیست. آنها هرگاه به هر دلیلی مقابل تریبونی قرار می‌گیرند، با تعریف و تمجید از کسانی که برای مبارزه با فساد وارد گود شده‌اند، فقط به کلی‌گویی روی آورده و سعی می‌کنند خود را موجه جلوه دهند. حقیقت این است که با این روش‌های مدیریتی امیدی به پاکسازی فوتبال از فساد نیست، چون فردا که آب‌ها از آسیاب بیفتد دوباره آش همین است و کاسه همین! همانطور که به قول مجری برنامه با رفتن آن دو نفر در سال‌های گذشته مشکلی از سازمان لیگ حل نشد.
