دقیقا ۱۳ سال پیش در حوالی ظهر روز دوشنبه دوم خرداد سال ۱۳۹۰ خبر بسیار تلخی که همه ما از شنیدن آن فرار می‌کردیم به گوشمان رسید و جامعه فوتبال کشور را غرق در ماتم کرد.
ناصر حجازی عزیز، اسطوره فراموش‌نشدنی باشگاه استقلال که در میان هواداران پرسپولیس و سایر فوتبال‌دوستان کشورمان هم محبوبیت و احترام خاصی داشت، پس از بالغ بر ۱۵ ماه مبارزه با بیماری خود در اواخر اردیبهشت سال ۹۰ باحالی نامناسب برای چندمین‌بار در بیمارستان بستری شد اما متاسفانه این بار دیگر از آن‌جا با پای خودش خارج نشد. هرچند کادر پزشکی نهایت تلاش خود را انجام دادند اما ناصرخان از اوایل بامداد اول خرداد به کما رفت و همان‌طور که اشاره کردیم حوالی ظهر دوم خرداد ۹۰ خبر آمد که عقاب فوتبال ایران بال‌هایش را گشود و به سوی آسمان پرواز کرد.
حجازی مسافر ابدیت شد و یادش برای همیشه در دل‌ها ماند. هنوز راموش نکرده‌ایم که بزرگان پرسپولیس همچون علی پروین، کریم باقری، ناصر محمدخانی و علی دایی چطور در مراسم تشییع او که چهارم خرداد به میزبانی ورزشگاه آزادی برگزار شد در کنار همتایان استقلالی خود غرق در ماتم بودند و اشک می‌ریختند.
دیدن صحنه گریه و شیون هواداران استقلال در ظهر روز دوم خرداد سال ۹۰ که از بیمارستان کسری به سمت میدان آرژانتین حرکت کرده بودند هم صحنه بسیار تلخی بود که برای همیشه در حافظه گروهی از خبرنگاران و عکاسان باقی می‌ماند.
حالا ۱۳ سال از آن واقعه می‌گذرد ولی قطعا داغ رفتن ناصرخان برای خانواده و دوستدارانش همچنان تازه است و البته یادش نزد ما تا ابد باقی.
این مطلب را هم ببینید: یورگن کلوپ عزت و احترام دید، پروین و حجازی حیا کن رها کن شنیدند!
