گروه تئاتر خبرگزاری هنر ایران:چندماه پیش بود که در هنرآنلاین پروندهای را در رابطه با سالنهای تئاتری که درحال خاک خوردن هستند، مورد بررسی قرار دادیم و در راستای آن با گروههای مختلف تئاتری هم گفتوگو کردیم که بیشتر آنها از کمبود سالن گلایهمند بودند. بیشتر این گلایهها هم از جانب جوانان این عرصه بود […]
گروه تئاتر خبرگزاری هنر ایران:چندماه پیش بود که در هنرآنلاین پروندهای را در رابطه با سالنهای تئاتری که درحال خاک خوردن هستند، مورد بررسی قرار دادیم و در راستای آن با گروههای مختلف تئاتری هم گفتوگو کردیم که بیشتر آنها از کمبود سالن گلایهمند بودند. بیشتر این گلایهها هم از جانب جوانان این عرصه بود که نه شهرت چندانی دارند که بخواهند از رانت استفاده کنند و نه پول زیادی دارند که بتوانند در سالنهای خصوصی اجرا بروند. تنها راه این دسته، صبوری کردن در صف طولانی سالنهای تئاتر دولتی است که تعداد آن در ظاهر محدود است. حال آن که همانطور که در گزارشهای قبلی هم بیان کردیم، سالنهایی وجود دارند که با هزینه بسیار کمتری از سالنهای خصوصی میتوانند در اختیار هنرمندان قرار گیرد.
یکی از این سالنها، سالن استاد عباس جوانمرد خانه تئاتر است که مدتها است بلاتکلیف مانده است. سالن مجهزی که قرار بود با نگاهی حمایتی و هزینه اندک در اختیار هنرمندان قرار گیرد تا در آن تئاتر اجرا شود.
ماجرا از این قرار است که در زمانی که شهرام گیلآبادی مدیرعامل خانه تئاتر بود، تصمیم بر این میشود که در سالن عباس جوانمرد تئاتر اجرا شود و حتی آرش دادگر مدیر تماشاخانه عباس جوانمرد شد. اما از آن زمان تاکنون که مدتها است گیلآبادی مدیریت خانه تئاتر استعفا داده است، این سالن به جز تعداد محدود آن هم در اوایل این بحث، اجرای دیگری نداشته است. اولین اجرای تئاتر هم مربوط به نمایش«پیک نیک در میدان جنگ» زری اِماد بود. اما بعد از اجرای تعداد محدودی از نمایشها، این سالن به جز در مواردی که برنامهای اجرا شود، بلااستفاده باقی مانده است.
تابستان سال گذشته مقصود نعیمیذاکر مدیرعامل فعلی خانه تئاتر در گفتوگویی از همکاری شهاب حسینی با خانه تئاتر برای فعالسازی سالن تئاتر آن خبر داد. او گفته بود: « شهاب حسینی از تئاتر به تلویزیون و سینما رفته است و در طرحی که برای فعال کردن سالن جوانمرد ارائه کرده، رویکرد فرهنگی هنری و آموزشیاش، فعال کردن خانواده تئاتر است و قصد دارد هم از جنبه فرهنگی هنری و آموزشی و هم از جنبه اقتصادی به هنر تئاتر کمک کند. شهاب حسینی در طرح خود قصد دارد در هر روز سالن جوانمرد سه باکس چهارساعته اجرا داشته باشد؛ در قالب کارگاههای آموزشی هنری و بر همین مبنا، نسل فرهیخته و شاید تکرارنشدنی تئاتر را به نسل حاضر پیوند بزند. با این نگاه، یکی از مهمترین رویکردهایش انتقال تجربه استادان به جوانان است که در قالب اجرایی مدرن که ساختار آن کارگاهی است، دنبال میشود. باکس صبح را برای کودکان هدف گرفته است. باکس عصر را برای نوجوانان و جوانان و باکس شب را برای بزرگسالان و در طرحشان برای سانس شب، اجراهای ویژه با استاندارد تئاتر معیار در نظر دارند.»
اما مدتی گذشت و نعیمیذاکر پیش از انتشار خبر استعفایش از سمت مدیر عاملی خانه تئاتر، درباره اجرایی نشدن قرارداد همکاری شهاب حسینی با این تشکل هنری خبر داد و گفت: «این پروژه ، در هیات مدیره رای آورد و تا مرحله انعقاد قرار داد هم پیش رفت ولی در شب انعقاد قرار داد، رفتاری عجیب از سوی یکی از اعضای هیات مدیره که برای همه اعضا هم عجیب و غیر منتظره بود، سبب شد که آقای شهاب حسینی آزردهخاطر شوند.»
حضور شهاب حسینی در خانه تئاتر میتوانست فرصت خوبی هم برای فعالسازی سالن و هم برای کسب درآمد برای خانه تئاتر باشد. خود نعیمی ذاکر هم اذعان داشت که شهاب حسینی استقلال مالی خانه تئاتر را هدف گرفته بود که با شروع این طرح، استقلال مالی خانه تئاتر دارای بستری ماندگار شود و در ادامه با فعال کردن سالنهای دیگر و ایجاد نقطه تلاقی با پلتفرمها در قالب vod های مرتبط با هنر نمایش، گامی بلند برای تئاتر کشور بردارد. اما متاسفانه همه چیز در حد طرح باقی ماند. پس از آن هم دیگر کسی پیگیر آن سالن نشد.
چند روز پیش هم مسعود دلخواه کارگردان تئاتر در گفتوگویی بیان کرد:« سالن استاد جوانمرد که اتفاقا سالنی مجهز است، فعالیت چندانی ندارد و فقط به صورت موردی، درآن برنامه برگزار میشود. در شرایطی که این همه جوان به دنبال سالنی برای فعالیتهای خود هستند، اگر من تصمیمگیرنده بودم، امکان نداشت اجازه بدهم این سالن یک روز خالی بماند. ماجرای شهاب حسینی نمونهای از فرصتسوزیهاست. اگر اکثریت هیات مدیره موافق این قرارداد بودهاند و تعداد اندکی با آن مخالفت داشتهاند، یعنی آن اعضای مخالف، حق وتو داشتهاند. من در جریان جزییات این ماجرا نیستم ولی واقعا مایه افسوس است که این همکاری خوب، به نتیجه نرسید بلکه باید از این فرصت طلایی، حداکثر بهره را میبردند.»
اکنون و به دنبال برگزاری انتخابات هیئت مدیره خانه تئاتر که قرار است ۲۶ خردادماه برگزار شود، باید به این فکر کرد که چرا سالنی که تجهیزات دارد، در خانه تئاتر که قرار بود حامی هنرمندان این عرصه باشد، خاک بخورد و هنرمندان ما به ویژه نسل جوان، زیر بار هزینههای سنگین سالنهای خصوصی بروند.
باید منتظر ماند و دید که بعد از برگزاری انتخابات و آمدن اعضای هیئت مدیره جدید، در میان اهدافی که هرکدام دارند، آیا راهاندازی سالن جوانمرد هم وجود دارد یا نه. امید داریم که اعضای جدید از فرصتها استفاده کنند و اتفاق تازهای را رقم بزنند.
هانیه علینژاد
بیشتر بخوانید»»از خاک خوردن بیش از ۱۰۰ سالن تئاتر تا انتظار صدها نمایش برای اجرا