آقای رئیس جمهور!
از امروز شما رئیس جمهور همه مردم ایران هستید، هوادارانتان، مخالفین و منتقدانتان، آرای خاموش و خاکستری و آن‌هایی که طی این دو مرحله پای صندوق‌ها نیامدند و رای هم ندادند. شما در قبال بیش از ۸۵ میلیون ایرانی مسئول هستید و وامدار.
شما بزودی سوگند خواهید خورد که پاسدار حرمت های این مرز و بوم باشید و بدنبال ایجاد آسایش و امنیت مردم.

آقای رئیس جمهور!
این مردم دردهای مشترک فراوانی دارند که تاکنون بخش اعظم آن‌ها بی درمان بوده است و از شما انتظار طراحی راهکارهای سریع و میان مدت برای مرتفع نمودن آن‌ها را دارند و می‌دانند و می‌دانید که برنامه‌های بلند مدت هیچ فایده‌ای ندارد و«آب درهاون» کوبیدن است!

آقای رئیس جمهور نهم!
لطفا خودتان را گرفتار مسائل حاشیه‌ای نکنید، تورم سرسام آور کمر مردم را شکسته است، وضعیت درمانی و دارو در کشور مناسب نیست، بیکاری ونبود شغل برای جوانان آزار دهنده شده و به نقطه حساس سیده، بی آبی و کم آبی بحران‌های اقتصادی و اجتماعی زیادی را ایجاد کرده و خواهد کرد، مشکل مسکن و اجاره نشینی «پاشنه آشیل» دولت شماست، اقتصاد و معیشت در حالی «نزار» است و…همه این ها با برنامه‌های کوتاه مدت و میان مدت قابل حل است لطفا وعده دراز مدت ندهید، تجربه ۴۵سال گذشته در کشور نشان داده که برنامه‌های بلند مدت ارمغانی جز هدر رفت منابع ملی و سرمایه‌ها، ایجاد رانت و فساد، ناکارآمدی و سوء مدیریت نداشته و نخواهد داشت.قطعا شما که وارد این عرصه شدید از قبل با فهرست بلند بالای مشکلات مردم آشنا بوده و هستید و با هدف حل این مشکلات پا به میدان گذاشتید، پس بسم الله این گوی واین میدان!

آقای مستأجر پاستور!
حرف‌ها و گفتنی‌ها زیاد است که مثنوی هفتاد من خواهد شد و منبعد با شما سخن خواهیم گفت و یک توصیه آخر این که شما از مرداد ماه رسماً رئیس جمهور ایران خواهید بود، شما با بررسی خیلی از امور و کالبد شکافی این مشکلات به میدان آمدید، پس لطفا نه خودتان و نه اجازه دهید که اعضای دولت تان، ازالفاظ «مقصر دولت قبل» بود،«ما مقصر نیستیم» و… استفاده نکنند ،شما خوب یا بد آگاهانه این مسیر را انتخاب کردید و باید همه تبعات آن را هم بپذیرید، رفتن شما به این وادی عملا میدان حاشیه بازی را برایتان باز کرده و شما به انفعال کشیده می شوید و از انجام وظایف اصلی تان باز می‌مانید.