گروه تجسمی خبرگزاری هنر ایران: داوود کهنترابی، عکاس جانباز در گفتوگو با هنرآنلاین در خصوص برگزاری نمایشگاه انفرادی «سبز سرخ» گفت: در این نمایشگاه با ۳۰ اثر حضور پیدا کردم. عکسها طی ۱۲ سال از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ و در هشت استان کشور عکاسی شده است و تصاویری از مراسم عزاداری در یزد، کاشان، […]
گروه تجسمی خبرگزاری هنر ایران: داوود کهنترابی، عکاس جانباز در گفتوگو با هنرآنلاین در خصوص برگزاری نمایشگاه انفرادی «سبز سرخ» گفت: در این نمایشگاه با ۳۰ اثر حضور پیدا کردم. عکسها طی ۱۲ سال از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ و در هشت استان کشور عکاسی شده است و تصاویری از مراسم عزاداری در یزد، کاشان، رودبار، زنجان، تهران، البرز و کربلا در میان عکسهایم وجود دارد.
وی درباره محبوبترین عکس خود در این نمایشگاه گفت: عکسی که در میان این ۳۰ اثر برایم محبوبتر باشد عکسی است که در عصر عاشورا گرفتم. تعزیهای در حال برگزاری بود و بعد از دیدن سوختن خیمهها حال و هوای معنوی به من دست داد و من سریعاً از آن صحنهها عکس گرفتم و این کار برای من خیلی ارزشمند بود.
این عکاس درباره نمایشگاه سبز سرخ، گفت: این کار بازخورد خیلی خوبی به همراه داشت، خیلیها میگفتند تا به حال ما به این شکل عکسها را ندیده بودیم و من نیز تا به حال تجربهاش را نداشتم از این بابت که نمایشگاه راحت و سریع دیده میشود و نسبت به نمایشگاه حضوری خیلی خیلی بهتر است.
وی ادامه داد: در جشنوارهها افتتاحیه و اختتامیه پیش میآید در باز میشود و همان روز اول افراد دعوت شده از نمایشگاه دیدار میکنند و روزهای دیگر بازدیدکنندهای نداریم. به طور مثال در این پنج ماهه ما در استان البرز پنج نمایشگاه گروهی داشتیم که بیشتر عکسها هم از بنده بود منتهی بازخوردی نداشتیم.
کهن ترابی افزود: سبک کاری من رئال است و پرتره کار میکنم. من کلاً در انجام پروژههای مذهبی علاقه دارم در آن هیئت و مراسم حضور پیدا کنم و از آن حال و احوال برای کارهایم استفاده کنم.
وی که سابقه حضور در سالهای دفاعمقدس را دارد، درباره نحوه آغاز فعالیت هنری و عکاسی گفت: من جانباز ۵۰ درصد اعصاب و روان و شیمیایی هستم، سال ۱۳۶۱ برای اولین بار به جبهه اعزام شدم و در آن زمان علاقهام به عکاسی به شکلی بود که دائم از رزمندگان عکس یادگاری میگرفتم. سال ۱۳۶۷ در واحد سمعی بصری جهاد سازندگی کرج مشغول به کار شدم و در کنار این، به مدت ۱۸ ماه دوره عکاسی را در سینما جوان کرج دیدم.
کهن ترابی درباره نحوه فعالیت حرفهای خود در عکاسی گفت: شروع حرفهای عکاسی من بعد از جنگ در سال ۱۳۶۷ بود که دوره فیلمسازی و عکاسی را گذراندم و بعد از آن در سال ۱۳۶۹ به گروه تلویزیونی جهاد رفتم و در تلوزیون تصویربردار بودم و در شبکه یک کار مستند اجتماعی انجام میدادیم.
وی درباره سابقه حضور خود در نمایشگاه و جشنوارههای هنری گفت: از سال ۱۳۷۰ تا به الان در جشنوارههای بینالمللی و کشوری متعددی شرکت کردهام و بیش از صد جایزه دارم. اولین بار در سال ۱۳۶۷ نمایشگاه انفرادی با عنوان «میثاق با شهدا» و همچنین یک نمایشگاه مجازی هم امسال داشتم.
خبرنگار: غزاله صوفیانی