گروه سینما خبرگزاری هنر ایران: «پول و پارتی» جدیدترین کمدی سینمای ایران است که از چهارشنبه ۳ مرداد به روی پرده نشسته. یکی از فیلمسازان به نسبت موفق در عرصه کمدی سعید سهیلی کارگردان این فیلم است که در دوره‌ای با ساخت «گشت ارشاد» توانست گیشه خوبی کسب کند. اما او این‌بار بر خلاف کمدی‌های […]
گروه سینما خبرگزاری هنر ایران: «پول و پارتی» جدیدترین کمدی سینمای ایران است که از چهارشنبه ۳ مرداد به روی پرده نشسته. یکی از فیلمسازان به نسبت موفق در عرصه کمدی سعید سهیلی کارگردان این فیلم است که در دوره‌ای با ساخت «گشت ارشاد» توانست گیشه خوبی کسب کند. اما او این‌بار بر خلاف کمدی‌های پیشینش به سراغ کمدی عاشقانه رفته تا چه بسا با ترکیب اکسیر عشق و خنده در دوران رونق گیشه سینما بر صدر فروش بنشیند.
«پول و پارتی» با اسپانسریِ یکی از محصولات غذایی تلاش کرده راه خوشبختی را «پول» و «پارتی» معرفی کند. سهیلی در این فیلم به بررسی دو امر اقتصاد و نشاط برای رسیدن به خوشبختی پرداخته.
«پول و پارتی» سعید سهیلی فیلمی هندی است با عواملی ایرانی در جغرافیای ایران. سهیلی که پسرش نقش اصلی را بازی می‌کند آمیتا باچانی ساخته که برای خوشبختی خانواده آرزومند و فقیرش، ادای عشق به دختر پولدار مصیب خان را بازی می‌کند. در این فیلم سهیلی عامدانه نام شخصیت‌ها (لشکر خان، مصیب خان و عمران خان) کات تصاویر، ریتم تدوین، زاویه دوربین، میزانسن‌ها، بازی‌ها و حتی موسیقی را هندی پرداخت کرده.
«شاهد» پسر عاشق‌پیشه فیلم، برای رسیدن به ثروت هنگفت، یک دل؟ نه! صد دل عاشق دنیا می‌شود. کارگردان این فیلم هیچ کجا تلاش نکرده که هندی‌مآبی را از فیلمش دور کند. در سکانسی که شاهد بر سر راه دختر پولداره قرار می‌گیرد و همان زمان عادل (برادر نامادری شاهد) فریبکرانه ادای خودکشی در می‌آورد، خیلی مضحک و هندی‌وار «شاهد» برای جلب نظر دختر پولداره قرار می‌گذارد که برود و عادل را از خودکشی منصرف کند.
صحنه‌ی پریدن عادل پشت وانت، خطابه عشق خواندش و زبان بدن بازیگر و حتی میزانسن سیاهی لشکر هنروران و عادل و وانت و ماشین «دنیا» همه و همه هندی است. حتی دیالوگ‌های رد و بدل شده و نوع بازی چشمی بین بازیگران، سینمای بالیوود را تداعی می‌کند.
این فیلم بی مهابا تلاش کرده هندی و ایرانی باشد. اما به چه علت؟ آیا این تقلید ارزش افزوده‌ای برای سینما یا مخاطبانش دارد؟ مگر ترفند جذب مخاطبان بالیووددوست و گرفتن خنده از این شباهت. البته خنده‌هایی که نویسنده در این فیلم تعبیه کرده به طور عمده خنده‌های کلامی است.
امیر جعفری اغلب با تکه‌پرانی‌ها کلامی و بازی بدنی که مخاطبانش از او می‌شناسند سعی کرده به دیگر بازیگران بفروش کمدی مثل پژمان جمشیدی و بهرام افشاری نزدیک شود. البته باید دید در نهایت مخاطبان سینما با ترفند هندی‌سازی سهیلی، جعفری را به لیست بازیگران بفروش کمدی اضافه می‌کنند یا خیر.
مخاطب در این فیلم جدید سینما نباید به دنبال لحظه، شخصیت، موقعیت، دیالوگ و یا هیچ محتوای ماندگاری باشد. «پول و پارتی» صرفا وقت اضافه و خالی را پر می‌کند.
شما در این فیلم همچنان به مثابه‌ی فیلم‌های هندی موسیقی و تاحدودی رقص هم خواهید دید. اما سوال اینجاست اگر می‌خواستیم فیلم هندی با ایده‌ای تکراری و تاریخ مصرف گذشته ببینیم آیا سینمای هند از دسترس‌مان خارج بوده که سهیلی زحمتش را کشیده؟ و یا آیا سهیلی حرف جدیدی در این فیلم برای جامعه‌ی ایرانی آنهم در این زمانه زده؟
در بازاری که کمدی برای سینما ساخته است امیدواریم زین پس کمدی‌سازان به سمت ترکیب ژانرهای دیگر با کمدی رفته و بتوانند در کنار سرگرمی به چالش‌های مهم روز بپردازند. و صرف گردش اقتصادی سینما هر ترفندی را بر سر سینما و همراهان همیشگی و تا اندازه‌ای تازه جذب شده‌اش نیاورند. درست است که عشق جاذبه‌ای تاریخی و جاری در زمان دارد؛ اما این دوره زمانه آن هم با ترفند هندی، نمی‌توان جوان ایرانی را متقاعد و همراه کرد.
«پول و پارتی» سعید سهیلی صرفا فیلمی برای گیشه و سرگرمی است. آنهم برای تجدید خاطره‌ای در باب «اگر سینمای هند و ایران را ترکیب کنیم چه خلق خواهد شد». درصد خنده‌ای که این فیلم به مخاطبش خواهد داد تضمین شده نخواهد بود. اما می‌توان پیش‌بینی کرد درصد موفقیت «پول و پارتی» در گیشه به میزان درصد موفقیت «شهر هرت» در سال ۱۴۰۲ و دیگر فیلم‌ها خواهد بود.
خبرنگار: زهرا عباسی
