امید چیز خوبی است،‌ آدم را به آینده و چشم‌اندازی که ممکن است روشن باشد،‌ وصل می‌کند و می‌گوید صبر کن تا روزهای خوب هم فرا خواهد رسید.
اما این امید اگر به ناامیدی کشیده شود چه خواهد شد؟
قطعاً امیدی که با ناامیدی برسد، سرخوردگی، چشم انداز منفی داشتن به آینده و قطع امید به سامان یافتن اوضاع و شرایط خواهد رسید.
امید واهی دادن حتی در یک خانواده باعث دلسردی فرزندان می‌شود در حالی که کار و تلاش است که می‌تواند امیدها و آرزوها را بسازد و برآورده کند.
این که چرا به این موضوع پرداخته‌ایم برای این است که رئیس جمهور آقای مسعود پزشکیان، در نخستین نشت خبری خود با خبرنگاران داخلی و خارجی بهبود شرایط اقتصادی کشور را به اف ای تی اف و برجام گره زد، راهی که در توافق هسته‌ای دولت تدبیر و امید طی کرد و نتیجه‌ای از آن نگرفت و در زمینه اف ای تی اف نیز آنگونه که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران اعتقاد دارند، پیوستن به اف ای تی اف، حکم دست بسته مقابل دشمنان را خواهد داشت و اتفاقاً آنها به نظامی مالی و بانکی کشور دسترسی بیشتری پیدا خواهند کرد علاوه بر آن در این ساز و کاری که در اف ای تی اف گنجانده شده مسائل تروریسم مطرح است و اگر ایران کوچکترین کمکی به حزب الله لبنان یا انصارالله یمن کند،‌ در فهرست حامیان گروه‌های تروریستی قرار خواهد گرفت و عواقب بعدی آن خواهد آمد.
برجامی که آقای رئیس جمهور روز گذشت از آن با عنوان راه برون رفت از مشکلات اقتصادی نام برد، همان برجامی است که دولت تدبیر و امید سال‌ها برای رسدین به آن تلاش کرد و زمانی که به امضا رسید، آمریکا و اروپا به تعهدات خود عمل نکردند در حالی که ایران فراتر از تعهداتش عمل کرد و سرانجام نیز با روی کار آمدن ترامپ در آمریکا، از برجام خارج شد و آن را مقابل دیدگان همگان پاره کرد.
تصور این که آمریکا و اروپا در پی بهبود اوضاع اقتصادی ایران باشند تصور اشتباهی است،‌آنها هیچگاه خواهان پیشرفت، ارتقاء سطح زندگی جامعه، بهبود شرایط اقتصادی و تعامل با ایران اسلامی نبوده‌اند و تنها کاری که از دستشان بر می‌آید، تحریم، کارشکنی و تهدید ایران است.
ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای تا رسیدن به توافق خسته و فرسوده شد و نیتجه‌ای نیز از آن به دست نیامد.
اما درباره به کار گرفتن آنهایی که پیش از این تخلفات و اشتباهاتی داشتند در بدنه دولت چهاردهم که آقای رئیس جمهور از حضور آنها دفاع کرده است.
به جناب رئیس جمهور می‌گوییم آیا حضرت علی (ع) زمانی که حکومت مسلمین را داشتند از متخلفین و آنهایی که جرمی مرتکب شده و خطا کرده بودند در بدنه حکومت خود بهره برد؟
حضرت امیرمؤمنان علی (ع) با کوچکترین تخلف و اشتباه کارگزاران خود برخورد قاطع می‌کرد و برکناری آنها کوچکترین واکنشی بود که ایشان از خود نشان می‌دادند.
نمونه‌های برخوردهای حضرت علی (ع) با مسئولین متخلف در نهج البلاغه وجود دارد و جناب رئیس جمهور که در زمینه مطالعه نهج‌البلاغه تبحر دارند، باید از آنها آگاهی داشته باشند.
اگر قرار دولت وفاق ملی بر این است که منویات علوی و حکومت ایشان در کشور پیاده شود با روشی که در انتصاب و انتخاب برخی مدیران و مسئولان پس از روی کار آمدن دولت دیده شده است، اتفاق نخواهد افتاد.
سخنان رئیس جمهور در زمینه به کار گیری افراد مسئله را بخوانید.
 آیات اول را برای شما خواندم.
 اگر کسی در گذشته بر اساس یک نگاه کاری کرده ولی توانمند است به او بگوییم نمی‌شود الان حضور داشته باشی؟
 پس چطور وفاق و وحدت کنیم؟
 وفاق به این معنی نیست که افراد هیچ گناهی نداشته باشند، این طور که وفاق شکل نمی‌گیرد.
 فقط مجسمه‌ها اشتباه ندارند.
حال این پرسش مطرح است که اگر افراد مسئله‌داری که اقای رئیس جمهور از حضور آنها در بدنه دولت حمایت کرده مرتکب خطا و اشتباه شوند و به کشور انقلاب و مردم زیان وارد کردند، چه کسی پاسخگو خواهد بود.
آیا افراد کار آمدی که مسئله ای ندارند در کشور وجود ندارند که به کار گرفته شوند؟
علاج واقعه قبل از وقوع است.
 

^{سیاوش کاویانی}