به گزارش هنرآنلاین، پانزدهمین همایش بزرگ شعر و موسیقی عصر جمعه ۶ مهر ۱۴۰۳ در فرهنگ سرای ارسباران با حمایت فولاد ماشین دلیجان برگزار شد که به بزرگداشت نصرالله مدقالچی پیشکسوت هنر دوبله ایران، به بهانه یک عمر تلاش و تولید مستمر و موثر در عرصه صدا در آستانه ۸۰ سالگیش اختصاص داشت.

مدیریت و اجرای این مراسم بر عهده سجاد عزیزی آرام، شاعر و دبیر کانون ادبی زمستان بود.

در ابتدا ناصر ممدوح درباره نصرالله مدقالچی گفت: صدای شناخته شده‌ای دارد. صدایی ماندگار که نیاز به تعریف ندارد. صدای او مورد توجه همگان بوده و کارشان فوق العاده ست. سال‌های اولی که در دهه ۴۰ آمده بودند، من هم دهه ۴۰ وارد این حرفه شدم، آقایان مظفری، دائمی، ربیعی بودند که دوران خوبی بود. من در کنار این عزیزان بزرگ شدم و درس گرفتم و برایشان آرزوی سلامتی دارم.

سپس حسین شایگان عنوان کرد: شاید هیچ کس مانند یک مترجم نتواند درباره کار یک مدیر دوبلاژ و پس از آن گوینده قضاوت کند. من خیلی خوشبخت بودم که این اواخر همکاری‌ام با آقای مدقالچی بیشتر شد. ضمن اینکه من دیگر با دوبلاژ همکاری ندارم ولی در این ۲-۳ سال اخیر به جهاتی چند فیلم با هم کار کردیم که به نظرم آثار ماندگاری خواهد بود. برای همه صدایش شناخته شده، اما برای ما شخصیتش هم شناخته شده است؛ شخصیتی بسیار مهربان و دوست داشتنی.

علی زارعان نیز در ادامه مراسم بیان کرد: اولین تجربه دوست داشتنی همکاری با نصرالله مدقالچی در  مجموعه آن‌شرلی بود؛ من آن زمان در گروه کودک شبکه یک کار می‌کردم، آن‌شرلی تولید سال ۱۹۷۹ بود که در انبار آرشیو گم شده بود و مدت‌ها بعد پیدا شد. آقای مدقالچی هم به این کار دل دادند. در شعر اول این مجموعه، بهره‌گیری ایشان از الفاظ و کلمات در کنار هم و رسیدن به آن‌شرلی اتفاق عجیب و غریبی بود.

وی گفت: فصل دوم همکاری ما در شعر بود. او یک رغبت عجیب و غریبی به شعر داشته و دارد. برای من خیلی جذاب است که ایشان در هر حالتی در پی پیدا کردن روال تکلم اشعار هستند. تجربه زیسته من با استاد در حوزه شعر شاید کمتر نصیب کسی شده باشد که ما با هم حافظ، غزلیات شمس و… می‌خوانیم.

او در ادامه شعری را که برای استاد سروده بود، خواند.

سپس حامد مختارانی بیان کرد: استاد مدقالچی مانند پدر من است و حق پدری دارد. وقتی که ایشان به من محبت دارند و تماس می‌گیرند؛ به احترامشان تماس‌هایشان را هم همیشه ایستاده جواب می‌دهم. خدمتشان بودم، بزرگواری کردند و کنارشان درس گرفتم؛ افتخار دادند با ایشان در استودیو مجموعه آثاری را از مولانا با همراهی دکتر شفیعی کدکنی و پروفسور امین جمع کردیم که به زودی به سمع و نظرتان خواهد رسید.

در ادامه این مراسم عباس مطمئن‌زاده گفت: هر نقشی را که می‌خواهد گویندگی کند، با آن شخصیت و آن کاراکتر صدایش تغییر می‌کند و متناسب با آن می‌شود. برای همین تمام نقش‌هایی که او گویندگی کرده  همه ماندگار شده است. کارش از دهه ۴۰ با نقش‌های کوچک آغاز شد، اساتید خوبی داشت و علاوه بر صدای خاصش، استعداد و توانایی و پشت کار داشت که کار را خیلی جدی می‌گیرد. هنوز هم که هنوز است برای هر نقشی که بازی می‌کند، تمرین بسیار کرده و روی آن مطالعه می‌کند. برای همین نقش‌هایش همه ماندگار می‌شود.

وی گفت: در میان اساتید دوبلاژ، او در رده‌های بالا ست. بعضی مواقع می‌شد که وقتی آقای مدقالچی جای یک کاراکتر صحبت می‌کرد، از آن شخصیت جلو می‌زد که این هنر دوبله بود و او به آن اشراف کامل دارد.

فرشید شکیبا نیز در مراسم بزرگداشت نصرالله مدقالچی اظهار کرد: تفاوت کار ایشان با بقیه مدیران دوبله در این است که واقعاً تمام وقتشان را صرف آن کار می‌کنند. یعنی اگر ترجمه ایراد داشته باشد، حتماً چک می‌کنند تا کاری که قرار است با صدایشان پخش شود حتماً آن معیارهای لازم را داشته باشد.

در ادامه شکیبا با قدردانی از کانون زمستان گفت: چقدر خوب است که افرادی را برای تجلیل و بزرگداشت انتخاب می‌کنند که عاشق کارشان هستند و عاشقانه برای مردم ایران کار می‌کنند.

در بخش دیگر این مراسم محمد مصطفوی بیان کرد: یک روز شما، یک عمر ماست. من اولین بار استاد مدقالچی را در استودیو قرن ۲۱ دیدم، با بحث دوبلاژ نابینایان که شاید در دنیا بی‌سابقه بوده باشد و الان بعد از ۱۵ سال اتفاقات بسیار خوبی افتاده است. آقای مدقالچی برای فیلم هری پاتر ما را دعوت کردند و پس از اینکه آن فیلم را ایشان با ما دوبله کردند، شبکه ۴ یک مستندی را با گروه ما کار کرد و دو مستند برای شبکه ۵ با صدای هنرمندان گروهمان ضبط شد. بعد از آن دوبله اپیزودی از فیلم شرک و اجرای ۵ نمایش رادیویی داشتیم.پس از آن شبکه پرس تی وی گزارشی از کار ما تهیه کرد که باعث شد کشورهای دیگر هم کار ما را ببینند و ۵ کشور هم نمونه کار دوبلاژ نابینایانشان را برای ما فرستادند. برایمان شگفت انگیز بود که استاد بنیان این کار را گذاشتند. ما دوبار کارآفرین برتر کشور شدیم و مستند پشت صحنه فعالیت‌های ما رتبه اول را گرفت.

مصطفوی گفت: سینمای هندوستان هم فیلم سینمایی از روی همین گزارش پرس تی وی ساخت که ۴۷ میلیون دلار فروش داشت. بعد از آن معلولین دیده شدند و اتفاقات خوبی افتاد. برنامه رادیویی و کنداکتور رادیویی به بچه‌ها اختصاص دادند، جشنواره فیلم معلولین راه‌اندازی شد و …

در ادامه این مراسم فریدون قیصری‌پور بیان کرد: بعضی شاعران، وقتی شعر می‌گویند شاعرند. من ایشان را از صدایشان شناختم و با شعر مولوی بیشتر روی حافظه من خط انداختند. مرحوم مادرم به عنوان یکی از داشته‌های فرهنگی‌مان به دوبله ایران افتخار می‌کرد. آقای مدقالچی همان چیزی که در صدایشان هست، در رفتارشان هم هست.

عماد رسولی نیز گفت: وقتی به زندگی بزرگان نگاه می‌کنیم، می‌بینیم افرادی که در تاریخ اسمشان ثبت شده افرادی هستند که همگی چارچوب‌هایی در زندگی داشتند و آن‌ها فقط تعیین نشده بلکه به آن پایبند هم ماندند. پایبند ماندن به چارچوب در کلام ساده و در عمل بسیار بزرگ است و کار بزرگان. استاد هنوز که هنوز است  به چارچوب‌هایشان پایبندند. این صدای جادویی، همه جا جادویی است؛ چه وقتی با شما حرف می‌زند و چه وقتی متن می‌خواند.

وی ادامه داد: چه متن‌هایی وجود داشته که استاد نخوانده است، چه پیشنهادهای چند صد میلیونی برای یک متن با پافشاری‌ها بوده که استاد قبول نکرد. هر متنی را که می‌خواهند بخوانند با عشق آن متن را ویرایش و اصلاح می‌کنند و کلماتی که فکر می‌کنند جایگزین بهتری در فارسی دارد، جایگزین کرده و بعد می‌خوانند. من از استاد خیلی آموختم و افتخار می‌کنم که اینجا درباره ایشان صحبت می‌کنم.

سپس سجاد عزیزی آرام در سخنانی درباره نصرالله مدقالچی گفت که او امپراطور دوبله ایران است و پس از آن پیشکسوت هنر دوبله ایران با تشویق حضار روی صحنه آمد.

مدقالچی در سخنانی کوتاه گفت: چه بگویم که شایسته این همه مهربانی باشد؟ زبانم الکن شد، اشک‌هایم درآمد، آه آه … این آه، ناله نیست، این آه از عشق شماست که به من القا شده؛ شاید ۶۲ سال است که القا شده. من برای همه شما عزیزان آرزوی سلامتی می‌کنم و از دوستان عزیزم و بزرگواران سپاسگزارم که در مورد حقیر سخن گفتند.

سپس با اهدای لوح‌های تقدیر و هدایا از نصرالله مدقالچی به بهانه یک عمر تلاش و تولید مستمر و موثر در عرصه صدا در آستانه ۸۰ سالگیش تجلیل شد.

همچنین در این برنامه شاعران و ترانه سرایان از جمله هرمز علیپور، فریبا وکیلی، امیر مرزبان، علیرضا بدیع، زهرا سلیم، صابر قدیمی، صابر سعدی پور آثار خود را ارائه کرده و آقایان پژمان نور، وحید مهراد، علی بنیادی، نوید نوبخت و کوروش باقری به اجرای موسیقی پرداختند.