به گزارش خبرگزاری تسنیم، روند تأمین و تخصیص ارز کالاهای اساسی از سال ۱۳۹۹ تا سه ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۳، نشان می‌دهد که کمترین میزان ارز تأمین شده برای کالاهای اساسی، مربوط به سال ۱۳۹۹ و معادل ۱۰۳۱۸ میلیون دلار و بیشترین مقدار تأمین ارز برای کالاهای اساسی مربوط به سال ۱۴۰۲ و معادل ۱۷۳۱۳ میلیون دلار می‌باشد.

همچنین میزان ارز تأمین شده برای کالاهای اساسی در سه ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳ معادل با ۳۸۶۸ میلیون دلار بوده‌ است.

گفتنی است که آمار تأمین کالاهای اساسی از سال ۱۳۹۹ تا سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که به طور متوسط سالانه معادل با ۱۳۴۳۵ میلیون دلار تأمین ارز صورت گرفته‌است.

از سال ۱۳۹۹ تا سال ۱۴۰۲، همواره وزارت جهاد کشاورزی و بعد از آن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیشترین سهم را از میزان ارز ترجیحی دریافت شده داشته‌اند. بررسی آمار موجود حکایت از آن دارد که از سال ۱۳۹۹ تا سال ۱۴۰۲، میانگین ارز پرداخت شده به وزارت جهاد کشاورزی معادل با ۹۰۳۷ میلیون دلار بوده‌است.

وضعیت تأمین و تخصیص ارز کالاهای شرکت بازرگانی دولتی ایران و شرکت پشتیبانی امور دام از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا آذرماه ۱۴۰۳ به شرح جداول زیر می‌باشد.

 وضعیت تخصیص و تأمین ارز کالاهای شرکت بازرگانی دولتی ایران از ابتدا تا آذرماه سال ۱۴۰۳

شایان ذکر است نیاز ارزی شرکت بازرگانی دولتی ایران تا پایان سال ۱۴۰۳ برای خرید روغن و برنج با لحاظ سقف فعلی ذخایر راهبردی حدود ۸۰۰ میلیون یورو برآورد می‌شود.

جدول ۲: وضعیت تخصیص و تأمین ارز کالاهای شرکت پشتیبانی امور دام از ابتدا تا آذرماه سال ۱۴۰۳

شایان ذکر است که با وجود تأمین ارز کالاهای اساسی با نرخ ارز ترجیحی، تغییر قیمت کالاهای مذکور در طول سال‌های اخیر در اقتصاد ایران اجتناب ناپذیر بوده‌ است. زیرا کالاهای اساسی وارداتی که به آن‌ها ارز ترجیحی تعلق می‌گیرد، غالباً مواد اولیه و مواد واسطه‌ای تولید هستند و سایر هزینه‌های کالاهای نهایی تولید شده از این اقلام، ارتباطی با نرخ ارز ترجیحی ندارد.

از این‌رو با ثابت نگه داشتن نرخ ارز ترجیحی، صرفاً بخشی از هزینه‌های تولید کالایی نهایی ثابت می‌ماند و سایر هزینه‌های تولید از قبیل هزینه نیروی کار، هزینه حمل و نقل و … متناسب با نرخ تورم تعدیل می‌شوند. بنابراین افزایش قیمت برخی کالاهای اساسی و سلامت محور به دلیل تورم، ناشی از ناترازی‌های بلندمدت اقتصاد ایران بوده که تا حدودی امری طبیعی به نظر می‌رسد.

تورم مواد خوراکی در فصل پاییز سال ۱۴۰۳ ناشی از حبوبات بوده است که بخشی از این موضوع نیز ناشی از مدیریت مصارف ارز ترجیحی متناسب با الزمات قانونی بودجه ۱۴۰۳ می‌باشد که مجلس شورای اسلامی به دولت تکلیف کرده‌ است.

گفتنی است، مهم‌ترین اقلام کالاهای اساسی و سلامت محور عبارتند از: ذرت، جو، کنجاله سویا، انواع روغن خام نباتی، پالم، گندم، دانه‌های روغنی، دارو، ملزومات پزشکی و غیره.

با توجه به آنکه نیاز سالانه کشور به کالاهای اساسی، دارو و تجهیزات پزشکی نسبت به تولید داخل (با توجه به ضعف زیرساخت‌ها و تجهیزات تولید) در طول سالیان متمادی بسیار بیشتر بوده‌ است، لذا تأمین کالاهای ضروری و سلامت محور جامعه به شدت به واردات و نرخ ارز وابسته است. در این راستا دولت‌ها در اقتصاد ایران با تخصیص ارز ترجیحی همواره در تلاش بوده‌اند تا کالاهای اساسی را با قیمت پایین‌تر در کشور تأمین نمایند.

انتهای پیام/