از آنجایی که بسیاری از رباتها از انسانها بادوامتر هستند، محققان توانستند رباتی بسازند که میتواند از یک نقطه شروع تا ارتفاع زیادی بپرد. به گزارش gizmodo، بیشتر تحقیقات رباتیک به ایجاد رباتهایی میپردازند که آنها میتوانند مشاغل یکنواخت یا خطرناک را از انسان بگیرند. به همین دلیل است که بازوهای روباتی برای چندین دهه […]
از آنجایی که بسیاری از رباتها از انسانها بادوامتر هستند، محققان توانستند رباتی بسازند که میتواند از یک نقطه شروع تا ارتفاع زیادی بپرد.
به گزارش gizmodo، بیشتر تحقیقات رباتیک به ایجاد رباتهایی میپردازند که آنها میتوانند مشاغل یکنواخت یا خطرناک را از انسان بگیرند. به همین دلیل است که بازوهای روباتی برای چندین دهه در کارخانهها مورد استفاده قرار گرفته اند و سگ رباتیک Spot Boston Dynamics توانست شیفت شب در پمپئی را به دست گرفته و از بقایای شهر در برابر دزدان محافظت میکند.
همچنین رباتها را میتوان طوری مهندسی کرد که در بسیاری از وظایف از طریق مکانیسمهای مختلف مانند چرخ دندهها، جغجغهها و قرقرهها قدرت ابزارها را تقویت کنند و بهتر از انسانها عمل کنند چیزی که عضلات بیولوژیکی قادر به انجام آن نیستند. محققان آزمایشگاه هاکس در UC سانتا باربارا دریافتند که بیشتر رباتهای جهنده مصنوعی بر اساس طرحهایی از طبیعت ساخته شدهاند که در آن حیواناتی مانند کانگورو، قورباغه و ملخ آناتومیهای ذاتی این ویژگی را دارند و تواناییهای پرش باورنکردنی را از خود نشان میدهند.
نحوه کار کردن ربات
این ربات که در حال حاضر نامی ندارد توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا ساخته شده است. یک موتور کوچک با فنرهای بسیار بزرگتر ساخته شده که از طریق نوارهای فیبر کربنی جفت میشود و مانند کمان عمل میکند. همانطور که موتور به آرامی در یک رشته قوی میچرخد، کمانها فشرده و فشرده میشوند در حالی که در همان زمان یک سری نوارهای لاستیکی پیچیده شده در اطراف کمانها کشیده میشوند و قدرت بیشتری میافزایند و در عین حال استحکام فیبر کربن را افزایش میدهند.
اعتقاد بر این است که عملکرد پرش ربات به حداکثر عملکرد ممکن در مواد مورد استفاده رسیده است. هنگامی که کشش در کمانها رها میشود، رباتفقط در ۹ میلی ثانیه از ۰ تا ۶۰ مایل در ساعت شتاب میگیرد و نیروی شتاب ۳۱۵ گرمی را اعمال میکند (اکثر انسانها نمیتوانند بیش از ۹ گرم را تحمل کنند) و تا ارتفاع تقریباً ۱۰۰ فوتی (۳۰ متری) میپرد. همانطور که کمانها صاف میشوند و انرژی خود را آزاد میکنند، شکل ربات را نیز به یک فلش آیرودینامیکی تبدیل میکنند که سرعت آن را بهبود میبخشد، اما از آنجایی که این کمان بسیار سبک است، در طول این فرایند از بین نمی رود و دوباره به زمین میافتد.
جهش ساده از روی زمینهای ناهموار و موانع برای یک ربات بسیار آسانتر از تلاش برای غلتیدن یا راه رفتن روی آن است و تواناییهای ربات اگر در سایر قمرها و سیارات با گرانش کمتر از زمین مستقر شود بیشتر خواهد شد. محققان تخمین میزنند که ربات در شکل فعلیاش به دلیل کاهش گرانش و کمبود جو، میتواند به ارتفاع بیش از ۴۰۰ فوت (۱۲۲ متر) و فاصلههای شفاف نیم کیلومتری روی ماه برسد.
بیشتر بخوانید