اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی غذایی علائم خفیفی را هنگام قرار گرفتن در معرض غذا‌های محرک تجربه می‌کنند، اما برخی از آن‌ها با عواقب بالقوه کشنده مواجه می‌شوند. یک ترکیب باکتریایی به نام بوتیرات که توسط میکروبیوم‌های سالم ساخته می‌شود، در آزمایش‌های آزمایشگاهی در برابر واکنش‌های آلرژیک موثر بوده است، اما مصرف خوراکی آن بد است.

امروزه دانشمندان روشی دلپذیرتر را برای رساندن این ترکیب توصیف کرده و گزارش می‌دهند که «میسل‌های پلیمری» آن‌ها در برابر حساسیت به بادام زمینی در موش‌ها موثر است. این درمان می‌تواند روزی با انواع بسیاری از آلرژی‌های غذایی و بیماری‌های التهابی مقابله کند.

برخی از باکتری‌های موجود در میکروبیوم روده متابولیت‌هایی مانند بوتیرات تولید می‌کنند که رشد باکتری‌های مفید را تقویت کرده و پوشش روده را حفظ می‌کند. اگر میکروبیوم فرد ناسالم بوده و فاقد این باکتری‌های تولیدکننده بوتیرات باشد، تکه‌هایی از غذای نیمه هضم شده می‌تواند از روده به بیرون نشت کرده و واکنش ایمنی ایجاد کند که منجر به آلرژی می‌شود.

به گفته دکتر جفری هابل، یکی از محققین اصلی پروژه، یکی از راه‌های درمان مبتلایان به آلرژی، پیوند مدفوع است، اما این روش در کلینیک به خوبی جواب نداده است.

دکتر شیجی کائو، می‌گوید: بوتیرات بوی بسیار بدی دارد، مانند مدفوع سگ و کره ترش و طعم آن نیز خوشایند نیست، بنابراین افراد حاضر به بلعیدن آن نیستند، حتی اگر این کار هم انجام شود، بوتیرات قبل از رسیدن به مقصد در قسمت تحتانی روده هضم می‌شود.

برای غلبه بر این چالش‌ها، محققان یک سیستم تحویل جدید طراحی کردند. آن‌ها بوتانویلوکسی اتیل متاکریلامید را که دارای یک گروه بوتیرات به عنوان یک زنجیره جانبی است با متاکریلیک اسید یا هیدروکسی پروپیل متاکریلامید پلیمریزه کردند. پلیمر‌های به‌دست‌آمده به‌صورت خودآرایی در توده‌ها یا میسل‌های پلیمری که زنجیره‌های جانبی بوتیرات را در هسته‌ خود جمع می‌کردند، تجمع کردند، این امر سبب رفع بو و طعم بد این ترکیب شد. 

محققان این میسل‌ها را در سیستم گوارشی موش‌هایی که فاقد باکتری‌های سالم یا پوشش مناسب روده بودند، استفاده کردند. پس از اینکه شیره‌های گوارشی بوتیرات را در قسمت تحتانی روده آزاد کردند، پلیمر‌های بی‌اثر در مدفوع حذف شدند. این درمان تا حدودی با افزایش تولید پپتید‌هایی که باکتری‌های مضر را از بین می‌برند، سد محافظتی روده و میکروبیوم را بازسازی و فضایی را برای باکتری‌های تولیدکننده بوتیرات ایجاد کرد.

در مرحله بعدی آزمایش‌ها روی حیوانات بزرگتر و پس از آن آزمایش‌های بالینی انجام می‌شود که در صورت موفقیت آمیز بودن و تایید، میسل‌ها می‌توانند در بسته‌های کوچک به بازار عرضه شوند. مصرف کنندگان محتویات بسته را در یک لیوان آب یا آبمیوه حل کرده و می‌نوشند.

بیشتر بخوانید 

این تیم همچنین در حال بررسی تجویز از طریق تزریق است. محققان نشان داده‌اند که این روش به میسل‌ها و محموله‌های بوتیرات آن‌ها اجازه می‌دهد در غدد لنفاوی که بخشی از سیستم ایمنی هستند، جمع شوند. آن‌ها دریافتند این رویکرد در درمان آلرژی به بادام زمینی در موش‌ها موثر است و می‌توان از آن برای سرکوب فعال‌سازی سیستم ایمنی به صورت موضعی و نه در سراسر بدن استفاده کرد؛ به عنوان مثال، تزریق در بیمارانی که پیوند عضو داشته‌اند یا دارای یک بیماری خودایمنی و التهابی موضعی مانند آرتریت روماتوئید هستند، می‌تواند مفید باشد.

منبع: مدیکال اکسپرس