انتشار تصاویری از مردی که در منهتن نیویورک در مقابل فعالان حقوق حیوانات کباب می‌خورد در فضای مجازی خبرساز شد و اعتراض کاربران و حامیان حقوق حیوانات را به دنبال داشته است.

به گزارش ادارک خبر؛  روز گذشته، انتشار تصاویری از مردی که در منهتن نیویورک در مقابل فعالان حقوق حیوانات کباب می‌خورد در فضای مجازی خبرساز شد و اعتراض کاربران و حامیان حقوق حیوانات را به دنبال داشته است.

گیاه‌خواری چیست؟

گیاه‌خواری به معنای پرهیز از خوردن گوشت جانوران است که ممکن است شامل پرهیز از غذاهایی مانند شیر، فراورده لبنی، تخم‌مرغ و عسل که خاستگاه جانوری دارند نیز بشود. چندین نوع گیاه‌خواری وجود دارد که بسته به نوع آن، جهت‌گیری گیاه‌خواران در برابر جانوران دامی و فراورده‌های دامی متفاوت است. عده‌ای از گیاه‌خواران در کنار نخوردن یا کمتر خوردن فراورده‌های جانوری با آزار و کشتار آن‌ها نیز مخالفند.

برخی از گیاه‌خواران از پوشیدن لباس‌هایی مانند چرم، ابریشم و خز که از کشتن جانوران به دست آمده نیز پرهیز می‌کنند. در «وگانیسم» که گاهی «گیاه‌خواری مطلق» هم نامیده می‌شود از همه فراورده‌های جانوری، چه از کشتن جانوران به دست آمده باشند و چه با بهره‌گیری از آن‌ها (مانند لبنیات، تخم‌مرغ، عسل و…) پرهیز می‌شود.

اینکه گیاهخواری بهتر است یا همه چیز خواری تفاوت زیادی نمی کند، تنها به شرطی که احترام آفرینش موجودات از سوی موجودی که خود را اشرف مخلوقات می داند حفظ شود. گمان بر این است که گذشتگان هم همین نگرش را داشتند.

وجود نام هایی مانند بودا، زرتشت، فیثاغورث، سقراط، افلاطون، مولانا و عطار نیشابوری در زمره گیاهخواران به چیزی بیشتر از اعتراض به از بین بردن حقوق حیوانات مربوط می شود، چیزی که در حال حاضر تمام ارزش های خود را از دست داده است. به طوری که امروز دیگر گیاهخواری یک رابطه احساسی بین طبیعت و انسان نیست که بیشتر حرکتی فرهیخته و اجتماعی است که اهدافی غیر از آنچه خود طبیعت با آن اصرار دارد دنبال می کند. البته دلایل دیگری هم می توان به گرایش زیاد افراد به گیاهخواری یافت که شاید هیچ کدام به اندازه سلامت رابطه انسان و گیاه، در برابر رابطه وحشیانه انسان و حیوان موثر نباشد.

شاید هم بشر برای رهایی از مصرف گرایی وحشتناکی که خود را دچار آن کرده، به دنبال موقعیتی است که خود را در مقام خالق و آفریننده ببیند و از آنجا که هیچ چیزی جز طبیعت قدرت بازسازی و خلق دوباره خود را ندارد، مجبور می شود دست به دامان آن شود. رابطه خوراکی با گیاه به عنوان یکی از پدیده های طبیعی می تواند نشانه نزدیک شدن انسان به زمین و مادرانه بودن آن مربوط شود که سال ها است نوع بشر آن را از یاد برده است.