گروه خونی طلایی برای اولین بار در سال ۱۹۶۱ میلادی شناسایی شد. کارکنان بهداشتی بیمارستانی در استان جیانگسو در حین آزمایش گروه خونی و آنتی بادی یک بیمار زن مبتلا به کم خونی شدید، متوجه گروه خونی وی شدند که Rhnull است. همچنین سپس مشخص شد که خواهر بزرگتر این زن نیز دارای همین گروه […]
گروه خونی طلایی برای اولین بار در سال ۱۹۶۱ میلادی شناسایی شد.
کارکنان بهداشتی بیمارستانی در استان جیانگسو در حین آزمایش گروه خونی و آنتی بادی یک بیمار زن مبتلا به کم خونی شدید، متوجه گروه خونی وی شدند که Rhnull است. همچنین سپس مشخص شد که خواهر بزرگتر این زن نیز دارای همین گروه خونی است.
از زمانی که اولین فرد دارای گروه خونی Rhnull در سال ۱۹۶۱ میلادی در یک زن استرالیایی تشخیص داده شد، تاکنون کمتر از ۵۰ نفر در جهان و چهار نفر در چین با این گروه خونی شناسایی شده اند.
از آنجایی که افراد دارای گروه خونی Rhnull هیچ آنتی ژن Rh روی گلبولهای قرمز خون خود ندارند، میتوانند به افراد با هر گروه خونی دیگری خون انتقال بدهند.
به گزارش گلوبال تایمز، اما در عین حال، داشتن چنین گروه خونی بسیار نادری میتواند انتقال خون یا پیوند عضو از دیگران را دشوار یا حتی غیرممکن کند.
گلبولهای قرمز خون ما روی سطح خود پروتئینهایی به نام آنتی ژن دارند. بسته به آنتی ژن موجود، ما یا گروه خونی A، B، O یا AB داریم. سیستم ABO بسته به وجود یا عدم وجود عامل “Rh-D” بر روی سلولها، تمایز بیشتری به عنوان Rh مثبت یا Rh منفی دارد.
در گروه خون طلایی، فرد فاقد همه آنتی ژنهای Rh است در حالی که یک فرد با گروه خونی Rh منفی، فقط فاقد آنتی ژن RhD است.