دانشمندان در مطالعات جدید خود نشان دادند ذرات ریز پلاستیک بر متابولیسم ارگانهای حیاتی بدن مثل ریه و کبد تاثیر منفی میگذارند. ذرات ریزپلاستیکی تاثیرات گستردهای بر بدن انسان و سلامتی دارند و از این رو مطالعه آنها در این زمینه بسیار مهم است. آخرین یافتههای دانشمندان روی سلولهای کبد و ریه نشان میدهد ذرات پلاستیکی در مقیاس […]
دانشمندان در مطالعات جدید خود نشان دادند ذرات ریز پلاستیک بر متابولیسم ارگانهای حیاتی بدن مثل ریه و کبد تاثیر منفی میگذارند.
ذرات ریزپلاستیکی تاثیرات گستردهای بر بدن انسان و سلامتی دارند و از این رو مطالعه آنها در این زمینه بسیار مهم است. آخرین یافتههای دانشمندان روی سلولهای کبد و ریه نشان میدهد ذرات پلاستیکی در مقیاس نانو میتوانند تغییرات متابولیکی در بدن ایجاد کنند.
به گزارش ادراک خبر،یک تیم تحقیقاتی از چین و هنگکنگ با یک مطالعه جدید بر روی ذرات پلاستیکی با اندازه ۸۰ نانومتر تمرکز کردهاند. این تیم سلولهای کبد و ریه انسان را در آزمایشگاه در معرض نانو پلاستیکها قرار دادند و دریافتند این ذرات در عرض دو روز وارد سلولها میشوند و اثرگذاری خود را شروع میکنند.
با اینحال، با ردیابی ترکیبات آزاد شده توسط میتوکندری سلولها این تیم متوجه تغییراتی در حال وقوع شدند. هرچه سلولها بیشتر در معرض نانو پلاستیکها قرار میگرفتند، گونههای فعال اکسیژن، اسیدهای آمینه، پیتیدها و سایر ترکیبات را بیشتر آزاد میکردند. این نشان میدهد که چندین فرآیند متابولیک در سلول مختل شده و تغییر کرده است. همچنین برخی از مسیرهای میتوکندری نیز کارایی خود را از دست دادهاند.
در میان اکتشافات متعددی که در زمینه زبالههای پلاستیکی و تاثیر حضور آنها در طبیعت انجام شده است، مطالعات برای بررسی تاثیرات بالقوه بر بدن انسان نیز آغاز شده است. این تحقیق محدودیتهای خود را دارد اما در چند سال گذشته شاهد بودیم که دانشمندان اثرات سمی ذرات پلاستیکی را بر سلولهای انسان نشان دادند و ثابت کردند چگونه میتوانند این ذرات سلولهای ریه را به صورت خاص دچار تغییر کنند. اوایل امسال، همچنین برای اولین بار ذرات پلاستیکی در اعماق بافت ریه انسان مشاهده شده است.
به گفته تیم تحقیقاتی، تغییراتی که این ذرات در بدن اعمال میکنند تنها مختص به اعضای خاص نیست و میتواند در تمام ارگانها اثر بگذارد. با اینحال، در این تحقیق دانشمندان تنها بر ریه و کبد متمرکز بودند و دریافتند این ذرات قادر هستند بر نحوه کارکرد این دو عضو حیاتی بدن تاثیر منفی بگذارند.