به گزارش ادراک خبر و به نقل از اسپیس، ناسا در نظر دارد که سوختگیری موشک ماموریت “آرتمیس ۱”(Artemis 1) را در ماه ژوئن انجام دهد و نخستین پرتاب آن را نیز برای ماه اوت برنامه‌ریزی کرده است.
موشک پروژه آرتمیس ۱، “سامانه پرتاب فضایی”(SLS) نام دارد که در اواسط ماه مارس، همراه با کپسول سرنشین‌دار “اوریون”(Orion) روی سکوی پرتاب “Pad 39B” در “مرکز فضایی کندی” (KSC) ناسا قرار گرفت تا “تمرین لباس خیس” را پشت سر بگذارد. این تمرین، مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را شامل می‌شود که سوختگیری موشک را در بر دارند.
تمرین لباس خیس از اول آوریل آغاز شد و قرار بود دو روز بعد به پایان برسد. اما گروه آرتمیس ۱ با مشکلات متعددی مواجه شدند؛ از جمله گیر کردن دریچه در برج پرتاب متحرک مأموریت و نشت هیدروژن در یکی از خطوطی که برج را به سامانه پرتاب فضایی متصل می‌کند. این مشکلات به تاخیر و در نهایت متوقف شدن تمرین لباس خیس پس از سه بار تلاش برای سوخت‌رسانی منجر شد.
اعضای گروه در روز ۲۵ آوریل، موشک را از سکوی پرتاب Pad 39B به “ساختمان مونتاژ وسایل نقلیه”(VAB) بازگرداندند تا مشکلات را بررسی کنند و اصلاحات لازم را انجام دهند. مقامات ناسا طی تماسی که روز پنجم مه با خبرنگاران داشتند، گفتند که این کار به خوبی پیش رفته است. به عنوان نمونه، آنها دریچه معیوب را تعویض کرده و علت گیر کردن آن را کشف کرده‌اند. آنها دریافتند که یک تکه زباله پلاستیکی مانع از آب‌بندی مناسب آن شده است. زباله، بخشی از دریچه نبود و مقامات ناسا گفتند این موضوع که زباله از کجا آمده، در دست بررسی است. نشت هلیوم نیز احتمالا به این دلیل است که برخی از پیچ‌ها کمی شل شده‌اند.
بررسی روی موشک ادامه دارد اما این گروه خوشبین هستند که کارها به زودی انجام شوند و راه را برای تمرین لباس خیس هموار کنند. “جیم فری”(Jim Free)، مدیر مأموریت توسعه سیستم‌های اکتشافی ناسا گفت: ما در حال حاضر به دنبال انجام دادن تمرین بعدی لباس خیس در بازه زمانی اوایل تا اواسط ژوئن هستیم.
وی افزود: این برنامه باید تا اواخر ماه مه انجام بگیرد زیرا گروه آرتمیس ۱، به ۱۲ تا ۱۴ روز زمان نیاز دارد تا برای تمرین لباس خیس آماده شود.
فری در مورد تمرین لباس خیس ابراز اطمینان کرد اما اذعان داشت که ممکن است بیش از یک بار تلاش لازم باشد تا مراحل کار به جایی که نیاز است، برسند.
همچنین، فری تاکید کرد که هنگام بررسی سیستم پرتاب کاملا جدید، مواجه شدن با مشکلات جای تعجب ندارد. او چندین مثال دیگر از جمله نمونه شاتل فضایی را ارائه کرد که در دسامبر سال ۱۹۸۰ برای تمرین لباس خیس خود به سکوی پرتاب رفت اما تا ۱۲ آوریل ۱۹۸۱ پرتاب نشد. وی افزود: کار کردن با این سیستم‌های جدید و این وسایل پیچیده، یک چالش است.
تا زمانی که تمرین لباس خیس انجام نشود و داده‌های به دست آمده مورد بررسی قرار نگیرد، ناسا تاریخ پرتاب آرتمیس ۱ را تعیین نمی‌کند اما فری طی این مصاحبه جدید، از ماه اوت به عنوان محتمل‌ترین بازه زمانی یاد کرد.
آرتمیس ۱، کپسول بدون سرنشین اوریون را برای سفری تقریبا یک ماهه به اطراف ماه خواهد فرستاد. این مأموریت، برای اطمینان یافتن از آمادگی سامانه پرتاب فضایی و اوریون برای پروازهای سرنشین‌دار طراحی شده است.
اگر همه چیز در مورد آرتمیس ۱ خوب پیش برود، آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۴، فضانوردان را به اطراف ماه می‌فرستد و آرتمیس ۳ نیز سرنشینان را در سال ۲۰۲۵ در نزدیکی قطب جنوب ماه فرود خواهد آورد.
انتهای پیام
