به گزارش ادراک خبر به نقل از خبرگزاری فارس، قاسم جعفری معاون امور نظارت و هماهنگی معاونت امور مجلس ریاست جمهوری در یادداشتی نوشت: در تمام جلسات علنی و غیرعلنی شخصا شاهد بودم اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان قائل به این بودند که ارز ترجیحی با سبک فعلی منشا فساد و تورم و قاچاق و … بوده و نیاز مبرم به یک جراحی دردآور است.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
۱ – در تمام جلسات علنی و غیرعلنی شخصا شاهد بودم اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان قائل به این هستند که ارز ترجیحی با سبک فعلی منشا فساد و تورم و قاچاق و … بوده و نیاز مبرم به یک جراحی دردآور است .گر چه برخی در نحوه اجرا کمی دغدغه داشتند. این را هم باید بیان کنم که اکثریت قاطبه نمایندگان محترم و بویژه شخص رئیس مجلس و بسیاری شخصیت های صاحب نفوذ در همدلی و همراهی با دولت مردمی در عین التزام به قانون و بهره گیری از ظرفیت های تعریف شده در آن مصمم هستند. آقای رییس مجلس بارها گفته است ما همه مسافران یک کشتی هستیم.
۲ – در قانون بودجه ۱۴۰۱ مجلس به دولت اجازه داده است برای حذف تدریجی ارز ترجیحی اقدام کند.
۳ – حالا دولت از هر کجا شروع می کند عزیزانی دست به توئیت می شوند یا به اسم حمایت از مردم مصاحبه می کنند و در فضای مجازی افاضه می فرمایند ..
دولت: می خواهم حذف ارز ترجیحی را از گندم و آرد با مصارف غیر نانوایی شروع کنم.
– برخی ها: اینجا نان مردم است نباید دست بزنید.
دولت: پس طرح را از نهاده های دامی شروع می کنیم.
– برخی ها: ما به مردم حوزه بویژه دامداران و کشاورزان خواهیم گفت شما با کشاورزان دامداران و کلا روستایی جماعت میانه خوبی ندارید.
دولت: در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی از رانت ارز ترجیحی سوء استفاده می شود باید ساماندهی در این خصوص آغاز شود.
– برخی ها: دارید وارد منطقه ممنوعه می شوید. مگر نمی دانید حوزه درمان و بهداشت با جان مردم سر و کار دارد و طبیعتا خط قرمز محسوب می شود؟
دولت: پس اجازه بدهید بخشی از اجازه قانونی که داده شده در حوزه وزارت صمت اجرایی کنیم.
– برخی ها: چرا می خواهید کارخانه ها و کارگاه ها در حوزه انتخابیه ما را تعطیل کنید؟ شما قصد بیکار کردن کارگران عزیز، جوانان و غیره را دارید؛ ما اجازه نخواهیم داد…
دولت : می شود بفرمایید مجلس این اجازه قانونی را چرا به ما داده است و حال آن که تعدادی مدام صدای مردم شده اند و اعتراض می کنند؟
– برخی ها: فایده اش این است که اگر دولت، با همه سنگ اندازی ها و پیچ و خم ها و سختی های پیش رو، موفق شد کار را پیش ببرد در موسم انتخابات خواهیم گفت ما هم در تصویب شریکیم و اگر ما توانستیم نگذاریم دولت موفق شود شاهد داریم که قبلا حسابمان را جدا کرده ایم.
یادمان باشد مافیای تصمیم سازی برای تصمیم گیران و صاحبان تریبون، خطرناک ترین مافیاهاست که با تجمیع فکر و تکنولوژی، صرف هزینه و بهره گیری از رسانه و هنر و… جنگ ترکیبی (شناختی میدانی و اقتصادی و اجتماعی سیاسی اعتقادی روانی و…) را شکل داده است. وقتی کاری کردند که متولیان امر برای انجام هر تصمیمی ولو درست، اراده شان سست گردید دلشان خالی گشت و دست و پایشان لرزید آن موقع عرصه، برای بهره گیری فزون خواهان مهیاتر خواهد بود. صرف نظر از کسانی که همراه و هم مشرب آنانی اند که در برابر انقلاب و نظام صف آرایی کرده اند گاه افرادی دلسوز و خیرخواه اما فاقد درک شرایط و تحلیل درست هم در دام تصمیم سازی این مافیا گرفتار می شوند.
از چند سال پیش و به واسطه عضویت خواسته و ناخواسته در گروه های مجازی مختلف با سلایق متفاوت این گمان برایم به ظن متآخم به یقین مبدل شده است که همین مافیا افرادی را در این گروه ها گمارده است و یا شناسایی نموده و بی آن که خود آنان بدانند تغذیه اطلاعاتی و تحلیلی می کند تا افراد گروه را به خود مشغول کنند. یکی از ویژگی های این افراد آن است که می گویند ما خودمان چنین بودیم و چنان کردیم اما حالا منتقد بلکه پشیمانیم. مثلا ما خودمان برای آقای رییسی تبلیغ کردیم و رای دادیم اما گرانی، وخامت وضع بورس، وعده های دروغ ! و… باعث شد برگردیم .
ویژگی دیگر این افراد آن است که برای شکستن برخی حرمت ها ادبیات تحریک آمیز به کار می برند و در مقام محاجه قرص و قوی ظاهر می شوند پس از ایجاد اشتغال ذهنی برای افراد گروه و درگیر کردن آنان با هم کمی کوتاه می آیند ؛ مدتی سکوت می کنند و بعد فاز بعدی را کلید می زنند و…
این افراد معمولا در جایگاه دفاع از مردم اظهار نظر می کنند . ممکن است مثل قشر معروف به « روشنفکری » در بعد رفتار شخصی و سبک زندگی یک روز هم با مردم عادی بور نخورند اما در حمایت از مردم، آزادی برای مردم استیفای حقوق مردم و غیره ادبیاتی به کار می برند که دل هر شنونده و بیننده ای را ریش ریش می کنند و…
هنر دیگر این افراد آن است که در عوض کردن جای متهم و شاکی با کمک همفکران و همراهانشان ید طولایی دارند. مثلا نمی گویند دولت قبلی چرا در یک قلم ۵۰۰ الی ۶۰۰ هزار میلیارد تومان اوراق قرضه به ارث گذاشته که دولت سیزدهم باید بالاجبار کسب درآمد کند و ماهانه بین ۹ تا ۱۲ هزار میلیارد اوراق سررسید شده را پاس کند اما زبانشان دراز است که این افزایش تولید و قیمت نفت کجا می رود ؟ و…
