این نتایج جدید حاصل نمونه‌های ماه است که توسط ماموریت «چانگ‌ای ۵» چین به زمین بازگردانده شده است. بر اساس گزارش اسپیس، دانشمندان دانشگاه نانجینگ بر این باورند که می‌توانند از ترکیبات موجود در خاک ماه برای تولید اکسیژن و سوخت برای پشتیبانی از ماموریت‌های خدمه ماه استفاده کنند. این گروه نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از ماه […]
این نتایج جدید حاصل نمونه‌های ماه است که توسط ماموریت «چانگ‌ای ۵» چین به زمین بازگردانده شده است.
بر اساس گزارش اسپیس، دانشمندان دانشگاه نانجینگ بر این باورند که می‌توانند از ترکیبات موجود در خاک ماه برای تولید اکسیژن و سوخت برای پشتیبانی از ماموریت‌های خدمه ماه استفاده کنند.
این گروه نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از ماه که توسط فضاپیمای «چانگ‌ای ۵» چین در اواخر سال ۲۰۲۰ جمع آوری شده بود را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که مواد غنی از آهن و تیتانیوم موجود در مواد ماه، می‌توانند در فرآیندی با استفاده از نور خورشید و دی اکسید کربن به عنوان یک کاتالیزور عمل کنند.
استراتژی «فتوسنتز فرازمینی» از خاک ماه برای الکترولیز کردن آب استخراج شده از ماه استفاده می‌کند و آن را به اکسیژن و هیدروژن تبدیل می‌کند. بر اساس تحقیقات جدید، دی اکسید کربن حاصل از تنفس فضانوردان نیز می‌تواند با هیدروژن حاصل از الکترولیز آب ترکیب شود تا هیدروکربن‌هایی از جمله متان تولید کند. گازی که می‌تواند به عنوان سوخت استفاده شود.
این تیم اکنون قصد دارد سیستمی برای استفاده از خاک ماه و تابش خورشید طراحی کند. توانایی تولید منابع حیاتی به صورت محلی (بر روی خود کره ماه) هزینه حمل و نقل و وابستگی فضانوردان به زمین را کاهش می‌دهد.
میزبانی پایگاه قمری روسیه و چین از فضانوردان در دهه ۲۰۳۰
این تحقیقات جدید می‌تواند برای چین که در حال برنامه ریزی برای ایجاد پایگاه مشترک ماه با روسیه است، کاربرد عملی داشته باشد. ایستگاه تحقیقاتی بین المللی قمری (ILRS) در ابتدا میزبان ربات‌ها خواهد بود، اما انتظار می‌رود تا اواسط دهه ۲۰۳۰ از فضانوردان نیز میزبانی کند.
ماموریت «چانگ‌ای ۵» در نوامبر سال ۲۰۲۰ پرتاب شد و یک ماه بعد حدود ۱.۷۳۱ کیلوگرم نمونه از ماه را به زمین تحویل داد. این ماموریت بعد از ماموریت لونا ۲۴ اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۶، اولین ماموریت موفقیت آمیز استخراج نمونه از ماه بود.
از طرف دیگر ناسا هم با برنامه «آرتمیس» خود در حال برنامه ریزی برای فراهم کردن حضو طولانی مدت و پایدار انسانی در کره ماه است. ناسا با آرتمیس قصد دارد در سال ۲۰۲۵ انسان را به ماه بازگرداند و چند سال بعد هم یک پایگاه تحقیقاتی در نزدیکی قطب جنوب ماه ایجاد کند.
