اولین‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب همچنان از راه می‌رسند و این تلسکوپ فضایی اخیراً دورترین کهکشانی را که می‌توانست مشاهده کرده باشد، شناسایی کرده است. اکنون نیز ممکن است اولین ابرنواختر خود را مشاهده کرده باشد.
به گزارش digitaltrends، محققانی که از جیمز وب استفاده می‌کنند معتقدند که یک ابرنواختر را با استفاده از ابزار NIRCam مشاهده کرده اند. آن‌ها داده‌های جیمز وب را با داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل مقایسه کردند و یک شیء درخشان پیدا کردند که می‌تواند ستاره‌ای باشد که به تازگی ابرنواختر شده است.
ابرنواختر زمانی اتفاق می‌افتد که سوخت یک ستاره عظیم تمام می‌شود و عمرش به پایان می‌رسد. همانطور که ستاره از بین می‌رود، بسیاری از مواد خود را در یک انفجار مهیب به بیرون پرتاب می‌کند که آن‌ها مقادیر زیادی نور از خود ساطع می‌کنند. این نور به قدری روشن است که از فواصل بسیار دور قابل مشاهده است. جیمز وب یکی از این فلاش‌های درخشان را در کهکشان SDSS.J۱۴۱۹۳۰.۱۱+۵۲۵۱۵۹۳ مشاهده کرد. این تلسکوپ دو رصد از کهکشان را به فاصله پنج روز انجام داد و در رصد دوم، نور فلاش کمتر بود که نشان می‌دهد با گذشت زمان نور کم‌رنگ می‌شود.

مایک انجسر، نویسنده اصلی موسسه علمی تلسکوپ فضایی در یک مصاحبه گفت: “ما برای تعیین ابرنواخترها به زمان بیشتری نیاز داریم، اما داده‌هایی که در اختیار داریم با یک ابرنواختر مطابقت دارد.” از آنجایی که ابرنواختر‌ها رویداد‌های گذرا هستند، به این معنی که برای مدت طولانی دوام نمی‌آورند، باید خوش شانس باشید که یکی از آن‌ها را در زمان وقوع مشاهده کنید. اگرچه از نظر فنی، این ابرنواختر میلیارد‌ها سال پیش اتفاق افتاده است، اما ما الان آن را می‌بینیم، زیرا زمان می‌برد تا نور از کهکشان دور به ما برسد.
جیمز وب برای شناسایی ابرنواختر‌ها طراحی نشده است، اما محققان از داده‌های جمع‌آوری‌شده تا کنون بهترین استفاده را می‌کنند و کاربرد‌های شگفت‌انگیزی برای آن پیدا می‌کنند. مزیت نگاه کردن به این ابرنواختر به وسیله جیمز وب به این دلیل است که این تلسکوپ می‌تواند منطقه اطراف ابرنواختر را مشاهده کند تا اثرات آن و عواقب چنین انفجار بزرگی را ببیند. درک بیشتر درباره ابرنواختر‌ها نه تنها برای درک چرخه زندگی ستارگان، بلکه برای اندازه گیری انبساط کیهان نیز مهم است.
بیشتر بخوانید